Carpe Diem recenzja

Zdarzyło się Wam, że jakaś książka tak mocno się na Was odcisnęła, że zabrakło Wam słów? Tak właśnie się czuję po przeczytaniu "Carpe Diem" Diane Rose. Kolejna dobrze zapowiadająca się polska pisarka.

Przede wszystkim zakochałam się w okładce, która jest w przepięknych kolorach. W dodatku ten jakże wymowny tytuł, nie ma siły, by przejść obok niej obojętnie.

Gdy poznajemy Rose stoi ona na życiowym zakręcie. Młoda i zdolna studentka prawa, której pozostało 600 dni życia, a którą uratować może jedynie przeszczep serca. Nie mniej, nie więcej. Nie do końca pogodzona ze swoją chorobą decyduje się na życie wg zasady "carpe diem" czyli "chwytaj dzień". Nie ma chłopaka ani przyjaciół, ponieważ jak twierdzi nie ma prawa nikogo do siebie przywiązywać. Wszystko sie zmienia, gdy jej życiu niespodziewanie pojawia się Daniel, przystojny student medycyny. Ulega jego urokowi i postanawia w egoistyczny sposób skorzystać z tej odrobiny szczęścia, którą podsuwa jej kończące się życie. Boi się wyznać prawdę o swojej chorobie. Im dłużej to ukrywa tym trudniej jej się do tego przyznać. Wszystko się komplikuje, gdy wychodzi na jaw, że Daniel przenosi się na oddział kardiochirurgii, a jego dziadek jest dyrektorem szpitala, w którym się leczy. I choć postawa Daniela w tym decydującym momencie nie zasługuje na pochwałę, nie sposób jest go winić. Nie jest łatwym zadaniem bycie blisko i patrzenie na bliską osobę wiedząc, że w każdy dzień może być jej ostatnim. Czas płynie nieubłaganie. Czy historia Daniela i Rose może skończyć się szczęśliwie? Ile jesteśmy w stanie wytrzymać widząc cierpienie bliskiej osoby?

Historia jest piękna, momentami wzruszająca. Skradła moje serce. Ciekawe postacie i dialogi sprawiły, że nie miałam ochoty nawet na moment rozstawać się z tą książką. Powieść skłania do refleksji nad własnym życiem, bo przecież nad każdym z nas może zawisnąć widmo ciężkiej choroby i śmierci. W dzisiejszych czasach, gdzie większość z nas goni za karierą i pieniądzem, tak niewiele czasu poświęcamy na drobiazgi i rzeczy naprawdę ważne i wartościowe. Rose żyła szybko, bo miała ku temu powód, czy jednak źle robiła, że czerpała z życia ile tylko się dało? Ilu z nas zachowało by się w podobny sposób?

Ta wspaniała historia na pewno jeszcze nie raz zagości w moich rękach. Zdecydowanie polecam.