Capo recenzja

Książka "Capo" to pierwsza część nowej serii mafijnej pt. Sekrety mafii Julity Sarneckiej. Opis mnie zaciekawił, i choć mamy ostatnio wysyp takich książek, postanowiłam jednak przeczytać. Nie zawiodłam się. Choć to miał być romans mafijny, jest ciut inny niż podobnego typu książki.

Pierwsza różnica to taka, że nie ma tu powielanego schematu. Mamy tu capo. Ale capo, który dopiero się ujawnia. Wcześniej dział w ukryciu. Może nie jest ostry, nie jest twardy ale ponieważ to część pierwsza, a Vincent pod koniec pokazał, że ma charakter, mniemam, że następne części będą jeszcze lepsze. Jest też ona, która skradał serce mafiozo, i się stała jego słabością. Ale nie jest typową zakochaną kobietką.

Klara jest dziennikarką, która chce odkryć kot stał za śmiercią jej ojca. Ma pewien domysły i za wszelką cenę che potwierdzić. Przez przypadek zbliża się za bardzo do odkrycia kim jest capo rodzinny Santini. Wszystko to sprawia, że poznaje Vincenta. Nawet jak odkrywa kim jest w rzeczywistości, nie zmienia to nastawienia. Jest pyskata, twardo się mu sprzeciwia i nie zmienia nawet jak odkrywa, że się w nim zakochała. Podobało mi się to, jak autorka wykreował postać Klary. Nie była słodka, przestraszona dziewczyna, która poddawała się urokowi przystojnemu mafiozo. Może czasem jej zachowanie było nazbyt dziecinne ale mimo wszystko było barwną postacią.

Sama fabuła świetnie pomyślana. Nie było czasu zastanawiać się nad samym romansem tej dójki. Bo owszem były sceny łóżkowe, ale cała reszta zepchnęła je na dalszy plan. W książce było mnóstwo wątków, które jako całość świetnie ze sobą współpracowało. Niektóre wątki było ciut za mało rozwinięte, czuło się niedosyt. Książkę czyta się rewelacyjnie. Ponieważ to debiut uznaje go za bardzo udany. Fabuła książki jest pełna intryg, tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji. Niektóre nawet bardzo zaskakujące.

Główni bohaterowie świetnie wykreowani. Mimo że ciągle się kłócili, każde chciało postawić na swoim, zawsze znaleźli kompromis. Było czuć między nimi chemię i napięcie. Sceny łóżkowe, pełne emocji i świetnie opisane. Ani nachalne, ani przesadne idealnie wkomponowywały się w fabułę. Z niecierpliwością czekam na część drugą. Może będzie to dalsza historia Klary i Vincenta? A może historia Mishy i Eilis? Polecam serdecznie.