Kobieta, którą porzuciłem recenzja

Tokio , tuż po wojnie japońsko - amerykańskiej, zniszczone , biedne, brzydkie i oni , ubogi student Yoshioka Tsutome pragnący kontaktów fizycznych z dziewczynami oraz Morita Mitsu, wydawałoby się na pozór zwykła , niezbyt ładna dziewczyna, która naiwnie marzy o miłości oglądanej w filmach z ulubionymi aktorami. Morita jest jednak dziewczyną niezwykłą , dziewczyną o duszy anioła , dobrą i głęboko współczująca innym , która nie zawahała się gdy trzeba było odejść z domu by nie przeszkadzać macosze , jak również by pomagać innym , nawet kosztem utraconych własnych marzeń. Yoshioka natomiast jest pozbawionym skrupułów młodym człowiekiem nie widzącym nic złego w tym, że wykorzysta dziewczynę .

Ich krótka znajomość, która odmierzona zostaje w sumie dwoma spotkaniami , jaką nawiązują po przypadkowym wyborze przez Yoshiko właśnie Mitsu na dziewczynę dla zaspokojenia swojego popędu, pozostawia trwały ślad w psychikach obojga.
Morita , dla której randka z panem studentem była spełnieniem marzeń , obdarza go uczuciem i nie rozumie dlaczego ten nie chce kontynuować spotkań i porzuca ją po nocy wspólnie spędzonej.
Yoshioka natomiast zapomina szybko o niej , kończy studia , znajduje pracę i narzeczoną a przypomina sobie o Mitsu znów gdy odczuwa potrzebę posiadania kobiety do zaspokajania swoich potrzeb seksualnych. Odszukuje ją ale wówczas okazuje się, że ona , której w życiu się nie wiedzie i wciąż musi zmieniać pracę jest chora i nie chce się z nim spotykać.

Mitsu z podejrzeniem trądu trafia do leprozorium , gdzie po pierwszych trudnych chwilach zaczyna się oswajać z myślą, że jest nieuleczalnie chora . Gdy jednak okazuje się, że diagnoza była zła , i że nie jest chora opuszcza leprozorium ale nie mając co ze sobą zrobić , gdyż nie posiada rodziny a także pracy , postanawia wrócić i pracować jako wolontariuszka.

Yoshioka żeni się , jest szczęśliwy i postanawia w przypływie współczucia wysłać życzenia noworoczne Mitsu do leprozorium . Po dłuższym czasie przychodzi list napisany przez zakonnicę , z którego wynika, że Moriko zmarła wskutek odniesionych ran w wypadku .Ta wiadomość zaskakuje go i zmusza do refleksji nad swoim zachowaniem wobec zmarłej dziewczyny.

Shusaku Endo w swej książce " Kobieta, którą porzuciłem " , nie tylko przybliża czytającemu egzotyczną Japonię , jej odmienne obyczaje i normy moralne ale również pobudza do refleksji nad samotnością jednostki w społeczeństwie, którą boleśnie odczuwa bohaterka szczególnie w momencie gdy dowiaduje się, że jest chora jak i wówczas , gdy jako zdrowa powinna odejść z leprozorium.


Czytając ponownie tę książkę znów zostałam poruszona do głębi jej treścią i prawdą , którą uswiadomił sobie Yoshioka , "że gdy ktoś choć raz jeden przejdzie przez nasze życie , pozostawia w nim ślad, którego nie można zatrzeć ."