Burka miłości recenzja

Za egzemplarz do recenzji dziękuję @wydawnictwomando.

'Tylko ty zapłacisz za swoje błędy i tylko ty dobrze wyjdziesz na swoich trafnych decyzjach. '

Maria, młoda Hiszpanka, która porzuca swoją ojczyznę i przenosi się do Londynu by zacząć żyć po swojemu. W nowym otoczeniu czuje się bardzo samotna ale to zmienia się w chwili, gdy poznaje Afgańczyka imieniem Nasrad. Mężczyzna szybko zyskuje zaufanie dziewczyny, staje się jej powiernikiem, przyjacielem, kochankiem a wkrótce potem mężem. Zrządzenie losu sprawia, iż Nasrad musi wrócić do rodzinnego kraju, a Maria nie chce puścić męża samego, więc mimo iż jej się to nie podoba, wyrusza z nim do Afganistanu. Na miejscu szybko okazuje się, że to nie będzie krótka wizyta, ponadto zaczyna poznawać jak trudne życie wiodą afgańskie kobiety. Czy Maria poradzi sobie w nowej sytuacji? Czy mąż dalej będzie tak kochający i wspierający jak był w Londynie?

Książka napisana jest prostym ale jednocześnie sugestywnym językiem - dzięki takiemu zabiegowi można bez problemu wyobrazić sobie opisywane miejsce, warunki tam panujące czy nawet zapachy i smaki serwowanych potraw. Czytając ją bardzo martwiła mnie postawa głównej bohaterki. Od samego początku była zbyt ufna i zaślepiona miłością. Nic nie wiedziała o kraju i kulturze swojego przyszłego męża, nawet nie próbowała się sama więcej dowiadywać. Możliwe, że takie podejście wynikało z jej młodego wieku, jednakowoż trudno mi było uwierzyć w taką lekkomyślność.

Minusem książki jest w pewnym momencie niespójna fabuła. Nasrad leci do ojczyzny z powodu ciężkiego stanu zdrowia ojca, jednakże po przylocie temat chorób znika, jakby go wcale nie było. Ba, sam chory okazuje się całkiem zdrów a w tej kwestii nic nie jest wyjaśnione. Dosłownie zero słowa na ten temat, czy to była intryga rodziny, czy po prostu nie był aż tak chory, nic a nic jak by ten temat nie był wcale poruszany.

Nie jest to lekka lektura, dla nie jednej osoby może okazać się nawet zbyt brutalna, jednak zachęcam do zapoznania się historią Marii.


7/10