Pechowa dziewczyna recenzja

"Pechowa dziewczyna" to tytuł książki, którą miałam okazję ostatnio czytać dzięki uprzejmości serwisu nakanapie.pl. Opis, okładka, a nawet tytuł mnie niezwykle zaintrygował. Nie ukrywam, że spodziewałam się zachwytu również nad treścią lecz tu poczułam nutkę rozczarowania.
A więc może zacznę od początku.
Cała historia opowiada o Basi, która sądzi, że w jej życiu stałym towarzyszem jest pech. Dziewczyna pracuje w restauracji swojej nadopiekuńczej matki. Kocha gotować, lecz przez swojego "pecha" w restauracji jest ograniczona do kelnerowania oraz okazyjnie robienia drinków. Pewnego dnia spotyka ją szansa na zmianę życia. Od swojej ciotki dostaje propozycję pracy w rodzinnym hotelu jako menadżer. To dla niej nowość, ogromne wyzwanie, ale i także szansa na uwolnienie się od nadopiekuńczości rodzicielki. Do Krakowa wybiera się z swoją jedyną przyjaciółką Sylwią, by rozpocząć nowy rozdział w życiu.

No właśnie... Nowy rozdział...

Przez cały czas od rozpoczęcia nowego rozdziału czytamy jak jest ciężko, mało snu, pełno zajęć... Ale również nie brakuje zapewnień, że bohaterka ze wszystkim sobie doskonale radzi, mimo iż o dziwo jest pechowa. W nowym życiu tego pecha brak, chyba że stanie się coś tak błahego jak rozlanie kawy czy poślizgnięcie się i upadek na cztery litery. Wtedy zaczyna się użalanie nad ogromnym pechem jaki jest w jej życiu, serio... Jakby człowiek w życiu nie miał większego pecha, a i tak nie uważa się za pechowego. A już nie bierze pod uwagę wtedy tego co jej się udało. Takie zdażenia sprawiły, iż Barbara stała się najmniej lubianą przeze mnie bohaterką książkową.
Całą historię ratuje postać Maksa oraz Sylwii.
Maks to bohater, który nie daje sobie w kaszę dmuchać. Zawsze stawia na swoim oraz od razu zauważa i stara się wmówić Basi, że ona zdecydowanie nie jest pechową dziewczyną. No ale ona, jak to ona nadal swoje...
Natomiast Sylwia jest dziewczyną pełną energii oraz optymizmu. Jest jedną z tych bohaterek, których ukazanie się w książce sprawia uśmiech na twarzy czytelnika. Dziękuję serdecznie autorce za wykreowanie tej postaci.

Ta historia nie jest aż tak zła. Naprawdę się dobrze przy niej bawiłam, lecz zdecydowanie brakuje w niej efektu wow... Zdecydowanie ma potencjał lecz nie w pełni wykorzystany.