Boże, Beata! recenzja

„Boże, Beata” autorstwa Mateusza Glena to komedia, obok której nie mogłam przejść obojętnie. Choć na co dzień nie sięgam po ten gatunek, wręcz go unikam, tak przygód Ciotki nie mogłam sobie odmówić. Wśród instagramowej społeczności nie ma chyba osoby, która nie widziała choć jednego filmiku w wykonaniu Mateusza Glena. Ciotka to Królowa Ludzkich Serc, mistrzyni stylu i elegancji, cesarzowa witalności, arcymistrzyni wypieków, przodowniczka nurtu ciotkowości i papieżyca ciotkoizmu, dziedziczka walizki z rodowymi srebrami, miss regionu, caryca osiedla, matrona rodu, oponentka Maślakowej, czołowa przedstawicielka klubu wyszywania serwetek, nestorka chóru kościelnego, a teraz ot – wyrocznia pisarska. Mówi o sobie: „Złota, a skromna”.

Ciotka wyrusza na turnus do Ciechocinka, by odpocząć od codzienności, spędzić czas na świeżym powietrzu i dancingach. W pociągu spotyka Rudą, która jak się okazuje, również jedzie na wypoczynek. Na miejscu Ruda proponuje Ciotce i kilku innym pensjonariuszom spotkanie zapoznawcze. Kobieta szybko orientuje się, że Ruda coś knuje – namawia pozostałe kobiety na odchudzanie podejrzanymi metodami.
Tym samym Ciotka, która nigdy w nic się nie wtrąca, postanawia zdemaskować Rudą.

„Boże, Beata!” to książka, przy której bawiłam się fantastycznie. Powieść wciągnęła mnie od pierwszych stron, z przyjemnością śledziłam poczynania Ciotki. Choć historia jest bardzo przewidywalna, to czyta się ją wyśmienicie.
Powieść Mateusza Glena to lekka i przyjemna w odbiorze historia z zagadką kryminalną w tle pełną zaskakujących zwrotów akcji i dużej dawki humoru.
„Boże, Beata!” to naprawdę bardzo dobrze skonstruowana komedia. Dzieje się tutaj bardzo dużo i nie można narzekać na nudę. Powieść Mateusza Glena sprawdzi się idealnie dla osób szukających lektur na letnie wieczory, ale również dla tych, którzy zmagają się z zastojem czytelniczym. Jeżeli macie ochotę na lekką, pełną humoru opowieść, to śmiało sięgnijcie po przygody Ciotki. Jestem pewna, że spędzicie z tą książką przyjemne chwile.