Królewna. Część 1 recenzja

Hailie Monet straciła w wypadku dwie najbliższe osoby - mamę i babcię. Wydawałoby się, że zostanie sama... ale wtedy do akcji wkroczył jej przyrodni brat, który postanowił przejąć nad nią prawną opiekę i zabrać z rodzimej Anglii do Ameryki. Okazało się, że oprócz jej opiekuna prawnego Hailie zyskała jeszcze czterech innych braci. Początkowo nowa sytuacja wprowadziła w szok nastolatkę... ale kiedy zaczęła już się do tego wszystkiego powoli przyzwyczajać to nagle jej świat znowu został wywrócony do góry nogami w drugim tomie serii.

Od dobrych 4 lat nie zaglądałam na wattpada i po pierwszy tom Monetów sięgałam trochę sceptycznie. Nie był idealny, ale w pewien sposób podobał mi się. Sytuację ratują tutaj różnorodni bracia Hailie i cała ta otoczka tajemnicy, ale wtedy było po prostu okey. Natomiast ,,Królewna" naprawdę pozytywnie mnie zaskoczyła.

Mamy tutaj więcej braci Monet, więcej sytuacji w których Hailie może pokazać swój charakterek (oj dziewczyna potrafi podrapać... i to dosłownie) oraz stopniowo odkrywamy najpilniej strzeżone tajemnice tej rodziny. I może argument, że jest tutaj więcej braci dziewczyny jest głupi... ale ten, kto sięgnął po 1 tom albo chociaż obejrzał jednego tiktoka ze "Świętą trójcą" to zrozumie o co chodzi. Wspomniałam o różnorodności i ją tutaj dostaniecie, bo każda postać, która występuje w powieści jest na swój sposób inna... unikalna. Vincent - chłodny, racjonalny; Will - troskliwy, opiekuńczy; Dylan - siłka to jego drugie imię, narwany i zaborczy ; Tony - mroczny, złośliwy do szpiku kości i Shane - ironiczny, emocjonalny. W tej plątaninie testosteronu, zasad i nakazów musi się odnaleźć Hailie... i choć ta strasznie emocjonalna duszyczka daje sobie jakoś radę z ogarnianiem braci, to nie zawsze daje radę. I tutaj plus dla autorki, że poruszyła wątek terapii na którą uczęszcza dziewczyna... szkoda tylko, że jest to ledwie wspomniane.

Ogólnie siłą tej książki są bohaterowie, bo fabuła nie jest jakoś oryginalna (posiada pewne schematy, ale podczas czytania to nie przeszkadza) oraz humor który sprawił, że normalnie parskałam co parę stron. Dawno się tak nie uśmiałam przy książce, a to wiele dla mnie znaczy.
Największe moje zastrzeżenie to poczucie czasu w tej książce... jest praktycznie zerowe - są jakieś odniesienia, ale w tomie 2 w części 1 z początku kiedy zaczęły się ferie zimowe to przy końcówce tej części nagle mamy Halloween... i to mi strasznie nie pasuje, mimo że mam świadomość że takie są uroki wattpadowego pisania (sama tak robiłam, kiedy pisałam na tamtej platformie).

,,Królewna" t2.cz.1 dostaje ode mnie zasłużone 8/10