Anna H. Niemczynow po raz kolejny udowodniła, że potrafi pisać powieści, które dotykają najczulszych strun duszy czytelnika. "Jej portret" to książka, która nie tylko wciąga od pierwszych stron, ale przede wszystkim skłania do refleksji nad tym, co w życiu najważniejsze. To historia, która uświadamia, jak cienka jest granica między szczęściem a samotnością, między spełnieniem a tęsknotą za tym, co mogło się wydarzyć, ale z różnych powodów nie miało miejsca.
Już pierwsze zdania książki sugerują, że nie jest to zwykła historia o miłości:
„To nie przypadek, że się spotkaliśmy. Być może świat oddał nam kilka zaległych godzin, tych, które w przeszłości nam zabrano. (…) Spóźniliśmy się z tą miłością o… jakieś dwadzieścia lat.
Dziś jestem mężatką. Do wczoraj myślałam, że szczęśliwą. Dziś już nie wiem, co mam myśleć…”
Takie słowa od razu zapowiadają burzę emocji, która czeka czytelnika na kolejnych stronach.
Maja Preis to kobieta, która na pierwszy rzut oka ma wszystko – wspaniałą rodzinę, odnoszącą sukcesy karierę pisarską i dom, w którym panuje harmonia. Jednak pod pozorami idealnego życia kryje się zmęczenie rutyną, tęsknota za czymś więcej, poczucie pustki, której nie potrafi wypełnić nawet największa miłość do męża i dzieci. To właśnie ten stan popycha ją do podjęcia decyzji o samotnym wyjeździe – ucieczce, która ma przynieść ukojenie i wenę do pisania.
Los jednak lubi płatać figle. Podczas tej podróży Maja spotyka swoją pierwszą miłość. Mężczyznę, który kiedyś był dla niej całym światem, a którego los zabrał z jej życia. Spotkanie to staje się katalizatorem dla wszystkich ukrytych uczuć i emocji, które przez lata były tłumione. Mając świadomość, że jest żoną i matką, kobieta staje przed najtrudniejszą decyzją swojego życia. Czy można budować przyszłość na wspomnieniach? Czy powrót do przeszłości ma sens, jeśli wiąże się z poświęceniem tego, co jest tu i teraz?
Czas, droga pani, to coś takiego, czego nie da się kupić za żadne pieniądze.
Książka „Jej portret” to nie tylko historia o miłości, ale także o wyborach, których dokonujemy, nie zawsze zdając sobie sprawę z ich konsekwencji. Autorka w mistrzowski sposób oddaje emocje bohaterów – od euforii pierwszej miłości, przez ból rozstań, aż po poczucie zagubienia i samotności w związku, który teoretycznie powinien być spełnieniem marzeń.
Pisarka nie boi się trudnych tematów. Pokazuje, jak wielką cenę można zapłacić za chwilę słabości, za poddanie się pragnieniom, które w teorii mogą dać szczęście, a w rzeczywistości prowadzą do jeszcze większego bólu. Maja to postać wielowymiarowa – z jednej strony silna i spełniona, z drugiej pełna wątpliwości i lęków. Czytelnik nie zawsze będzie ją rozumiał, często będzie nią zirytowany, ale jednocześnie nie sposób przejść obok jej historii obojętnie.
Maja Preis to postać, której nie sposób jednoznacznie ocenić. Z jednej strony kobieta sukcesu, spełniona matka i żona, z drugiej osoba, która nie potrafi odnaleźć spokoju w tym, co już osiągnęła. Autorka bardzo precyzyjnie ukazuje mechanizmy psychologiczne rządzące jej decyzjami – od potrzeby spełnienia własnych pragnień po próbę pogodzenia się z przeszłością. Ciekawym wątkiem jest również postać męża Mai. To człowiek, który, mimo że kocha swoją żonę, nie dostrzega jej wewnętrznej walki. Jego postawa jest z jednej strony godna podziwu – bo potrafi kochać i wybaczać – ale z drugiej budzi smutek, bo być może jego brak uwagi w pewnym stopniu przyczynił się do decyzji, jakie podjęła jego żona.
Jednym z najmocniejszych punktów książki jest styl pisania Anny H. Niemczynow. Autorka ma talent do budowania atmosfery, umiejętnie kreśląc portrety psychologiczne bohaterów. Język jest lekki, a jednocześnie pełen emocji i refleksji, co sprawia, że książkę czyta się z zapartym tchem. Narracja trzecioosobowa pozwala czytelnikowi obserwować wydarzenia z dystansu, ale jednocześnie mocno angażuje go w przeżycia bohaterów. Wiele fragmentów jest napisanych w sposób liryczny, niemal poetycki, co dodatkowo potęguje wrażenia.
Dzisiejszy świat tak bardzo się spieszył, dając wrażenie braku czasu na zwykłe życie.
To, co wyróżnia „Jej portret”, to zakończenie, które pozostawia czytelnika w osłupieniu. Ostatnie strony powieści są prawdziwym emocjonalnym trzęsieniem ziemi – pełnym bólu, zaskoczenia i refleksji nad tym, jak cienka jest granica między szczęściem a stratą. Czytelnik zostaje zmuszony do zastanowienia się nad własnymi priorytetami i wartościami. Książka nie daje jednoznacznych odpowiedzi, ale skłania do głębokiej refleksji, co czyni ją wyjątkową pozycją na tle innych powieści obyczajowych. „Jej portret” to nie tylko opowieść o miłości, ale także o przemijaniu, wyborach i konsekwencjach, jakie niosą. Autorka zadaje pytania o to, czy warto wracać do przeszłości, czy lepiej skupić się na tym, co jest tu i teraz. Pokazuje, jak trudne bywają decyzje związane z uczuciami, jak skomplikowane mogą być relacje międzyludzkie i jak łatwo wpaść w pułapkę nostalgii.
„Jej portret” to powieść, której nie można czytać obojętnie. Niezależnie od tego, czy będziemy kibicować Mai, czy ją krytykować — jej historia na pewno skłoni nas do refleksji nad własnym życiem, wyborami i tym, co naprawdę jest ważne. To książka o miłości, ale też o konsekwencjach, jakie niesie ze sobą uleganie emocjom.
Anna H. Niemczynow stworzyła opowieść, która łamie serce, wywołuje skrajne emocje i pozostaje w pamięci na długo po przewróceniu ostatniej strony. Dla fanów literatury obyczajowej – pozycja obowiązkowa! Gorąco polecam po nią sięgnąć!