Błękit szafiru recenzja

Pierwsza część ,,Trylogii Czasu”, ,,Czerwień Rubinu” jest międzynarodowym bestsellerem, wspaniale napisaną i wciągającą powieścią. Teraz nadszedł czas na wyczekiwanie 12 października, dnia premiery ,,Błękitu Szafiru”. Ale dzięki uprzejmości Pani Edyty z wydawnictwa Egmont, miałam szansę przeczytać ją w wersji przed premierowej. Byłam ciekawa, czy książka podoła moim oczekiwaniom. Podołała!

Błękit Szafiru to już drugi tom Trylogii czasu. Gwendolyn i Gideon zapatrzeni w siebie wrócili właśnie z początku XX wieku. Ale sprawy tylko się skomplikowały. Czy Strażnicy mają rację uznając Lucy i Paula za przestępców, czy też może mylą się w swej wierności Hrabiemu de Saint Germain? Gwendolyn jako jedyna zdaje się mieć wątpliwości. Uczucia Gideona do Gwen wystawione zostają na najpoważniejszą próbę… Podróże w czasie, niebezpieczeństwa, miłość… Trylogia czasu cię pochłonie. Czerwień Rubinu jest już dostępna. Błękit Szafiru trzymasz w dłoni. Zieleń Szmaragdu pojawi się niebawem…

,,Czerwień Rubinu” sprawiła, że chciałam zagłębić się w temat podróżowania w czasie. Jest to tak fantastyczna powieść, że trzeba ją przeczytać. Co mogę powiedzieć o drugiej części trylogii? Nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń. Nie spodziewałam się takiego natłoku informacji, który czynił książkę jeszcze bardziej interesującą. Nie spodziewałam się, że wciągnie mnie tak, że przez nią zarwę noc. Nie spodziewałam się także tego, że tak zawzięcie będę przeszukiwać różne portale, oczekując na premierę następnej części. Niestety, trzeba czekać do wiosny 2012 roku.

Książka ta wnosi wiele do całej historii, choć nadal wiele rzeczy jest niewyjaśnionych. Mam nadzieję, że autorka zaprezentuje wszystko w następnej części. Akcja jest jeszcze bardziej wartka niż w poprzedniej części, nie pozwalając zatrzymać się myślom w jednym miejscu. Momentami musiałam zrobić, ku mojemu niezadowoleniu, przerwy, by przetrawić informacje. Nie jest to książka przy której można się spokojnie zrelaksować. Wymaga ona analiz. Wielu analiz.

Zanim zabrałam się do tej recenzji, musiałam sobie zrobić przerwę w czytaniu i pisaniu, ponieważ cały czas przeżywałam koniec książki i niepewność, co do przyszłych wydarzeń. To świadczy właśnie o genialności kunsztu pisarskiego Kerstin Gier, która potrafi wciągnąć do świata stworzonego jak mało nikt. Spodobał mi się nowy stosunek Gideona do Gwen. Bardziej niż spodobał, zachwycił mnie. Sprawiło to, ze jeszcze bardziej go polubiłam. Tak samo Gwen, która w tak krótkim czasie wydoroślała. Leslie jak zawsze mnie rozbawiła. Autorka wprowadziła nowego bohatera, Xemeriusa, demona gargulca, który pałętał się za Gwen i służył jako jej pomocą.

Książka mnie zachwyciła, tak jak i poprzednia część. Nie mogę przestać o niej myśleć, a także nie mogę się doczekać jej premiery, by dostać w swoje łapki cudną książkę wraz z przepiękną okładką. Jest na co czekać, uważam, że książka miło was zaskoczy, i będziecie tak jak ja, chcieli przeczytać następną, jak i ostatnią część trylogii. Samą serię uwielbiam, i książce stawiam 6/6, choć wolałabym 100/6:). Jeszcze raz dziękuję za możliwość przeczytania. Naprawdę warto czekać na premierę!