Upadek. Historia prałata Henryka Jankowskiego recenzja

On jest dobrym księdzem. Co to właściwie znaczy? Czym taki kapłan powinien się charakteryzować? Myślę, że każdy człowiek niezależnie od wiary czy poglądów powie: nie być pazernym na pieniądze, nie mieszać się w politykę dbać o innych ludzi i być dla nich życzliwym. Czy takie cechy można przypisać do prałata Jankowskiego?

Gdy zobaczyłam w zapowiedziach, że premierę ma nowa książka omawiająca postać księdza z Gdańska wiedziałam, że prędzej czy później trafi ona w moje czytelnicze ręce. Choć miałam sporo obaw, bo na rynku jest już pozycja, która szeroko komentuje życie i działalność kapłana, to po cichu liczyłam, że dostanę coś, czego nie wiem. Jakieś mało zbadane wątki, spojrzenie na sprawę pod innym kątem. Oj jak bardzo się przeliczyłam.

Czytając, miałam wrażenie, że autorzy zrobili klasyczne, kopiuj, wklej. Nie znalazłam tu nic, czego bym nie wiedziała. Jedyną różnicą, jaką zauważyłam, było niezagłębianie się w wątek dzieciństwa. Co prawda droga do bycia księdzem jest zaznaczona, ale tylko nieznacznie. Mniej więcej w połowie lektury zdałam sobie sprawę, że zaczynam wyprzedzać myślami wątki. Autorzy opisują daną sprawę, a ja już wiem, jak to się skończy. Nie muszę chyba pisać, jakie to było frustrujące. To tak jakbyście czytali kryminał i po przeczytaniu pierwszych stron wiedzieli, kto jest mordercą.

Nie jest to zła książka, o ile wcześniej nie czytało się Uzurpatora. Pozycja porusza sporo wątków. Mamy tu bogaty przekrój działalności księdza. Od samej posługi jako księdza, po jego biznesową działalność aż po obrzydliwe czyny pedofilskie. Nie da się ukryć, że lektura dostarcza sporo emocji. Z trudem czyta się o jego krokach. Przerażające jest to, że tyle osób wiedziało i zachowało to dla siebie. Dopiero po jego śmierci prawda powoli wychodzi na powierzchnię. Szkoda, że dopiero teraz. Kiedy jedyne co można zrobić to zniszczyć jego pomnik i zabrać mu wszystkie ordery.

Czy książkę polecam? Trudno powiedzieć. Z jednej strony tak, bo porusza wiele wątków, a z drugiej, po co wyważać otwarte już drzwi?