Życie spisane patyczkiem recenzja

Nawet nie wiecie jak mi było ciężko napisać tą recenzję. Pisałam i kreśliłam, kreśliłam i pisałam...i tak w kółko. Ostatecznie postanowiłam napisać to co czuję i jak tą książkę odebrałam. Ale od początku...
🏞️🌄🏞️🌄🏞️

Staszka (bo tak do niego zwracali się rodzina i znajomi) poznajemy w wieku 19 lat, kiedy to w wyniku niefortunnego skoku do wody doznał wyskoku kręgów szyjnych, które spowodowały ucisk na rdzeń kręgowy i porażenie kończyn górnych oraz dolnych. I tak oto młody, sprawny chłopak stał się kaleką. A z powodu niewłaściwego leczenia i opieki, jakie zaraz po wypadku miały miejsce, został na stałe unieruchomiony w pozycji leżącej. I choć niejednokrotnie myślał o śmierci, próbował popełnić samobójstwo to w ostateczności wybrał życie. „Na tej drodze spotkały mnie różne przeciwności lecz nawet niekompetentni lekarze, pielęgniarki, nieżyczliwi ludzie nie mogli wygrać z moją siłą życia i dobrem jakiego doświadczyłem. Dostałem kolejną szansę by żyć. Musiałem nauczyć się wielu rzeczy na nowo. Była to droga powrotu do równowagi ducha po bardzo głębokim upadku.“ - czytamy w książce.

🗻☀️🗻☀️🗻☀️🗻

Drogą tą, wbrew rokowaniom lekarzy, Staszek "kroczył" 43 lata, poruszając się z pomocą innych na skonstruowanym przez siebie łóżku, w pozycji na brzuchu i podpierając się na łokciach. Na ile to było możliwe stał się samodzielny. Nauczył się w tej pozycji jeść, pić, myć zęby, naprawiać drobne sprzęty, pisać....
Ulegając namowom i prośbą, wystruganym z drewna patyczkiem wystukał na klawiaturze komputera swoją biografię. Czytając tą książkę ma się wrażenie, że nie tylko czyta się pamiętnik ale i świadectwo heroicznej walki o godny byt osoby niepełnosprawnej. Staszek swoim życiem pokazywał, że „niesprawność nie świadczy o niższości człowieka. O człowieku świadczą myśli i uczynki.“
Pokonywał i łamał wiele stereotypów wg których niepełnosprawni powinni być zamknięci przed światem.

🔸🔶🔸🔶🔸🔶🔸
Polecam tą książkę gorąco!! Jak już niejednokrotnie powtarzałam powinna ona na stałe zagościć w kanonie lektur szkolnych i być czytana przed wakacjami. Być może uchroniłaby młodych ludzi przed popełnieniem największego błędu w swoim życiu. Ja wiem, że młodość rządzi się swoimi prawami jednak niektóre decyzje mogą mieć nieodwracalne skutki.

Ja osobiście podczas lektury tej książki doświadczyłam całej gamy przeróżnych uczuć. Od żalu po złość i bezradność aż po podziw i szacunek. Jednak mimo to wiem, że niejednokrotnie do niej powrócę.

Wydawnictwo Feniks przeogromnie dziękuję!!! Jestem niesamowicie szczęśliwa i ogromnie dumna, że dane mi było przeczytać biografię tak niezwykłego człowieka!
A swoją recenzję pozostawiam Waszej ocenie 🙂