Wielbiciel recenzja

Przygotowałam sobie tę książkę specjalnie na listopad. Krwawa okładka, thriller, wydawnictwo z mrokiem w nazwie, znane nazwisko autora - myślę sobie „to będzie mocne”. I co? 🥚

W myśl zasady (i na wspomnienie trzech uginającymi się już półek z nowymi książkami), że szkoda czasu na rzeczy, które nie sprawiają nam przyjemności, porzucam książkę po 1/3. Jeśli autor chciał mnie do siebie przywiązać, to miał na to wystarczająco dużo czasu 🤷‍♀️

Historia opowiedziana jest po kolei z trzech różnych perspektyw. Zaczyna się od polityka, któremu porwano córkę, w tle jeszcze majaczy zabójstwo/samobójstwo jego kontrkandydatki 🚓

Nie umiem się wciągnąć w tę powieść, Czornyj pisze po prostu poprawnie. Bohaterowie są mi kompletnie obojętni, mimo że przeżywają dramat i silne emocje, to wszystko wydaje się takie papierowe, jak opowiadanie nakreślone na szybko, żeby tylko odrobić zadanie domowe. Wydarzenia, które (tak zgaduję) mają trzymać w napięciu, wydają mi się takie głupie... Kiedy żona głównego bohatera z pierwszej części jest gwałcona przez porywacza, to bohater przypomina sobie ich pierwszy raz i że używał wtedy prezerwatyw Durex Classic? To brzmi komicznie, a nie tragicznie, chyba nie taki był zamiar. Porwana córeczka powinna wzbudzić współczucie, a przecież nawet jej nie poznaliśmy, pomiędzy nią a rodzicami jest przeprowadzona tylko jedna rozmowa i to po uprowadzeniu. Umknęło mi nawet, skąd dokładnie ją porwano i ile mała ma lat 👧

Czytałam w recenzjach, że to jedna z gorszych książek Czornyja. Podobało mi się, że w tym motywie z porwaniem dziecka, złoczyńca szybko się ujawnia i wkracza w życie bohaterów. To było coś nowego. Szybko się czyta, to też plus. Niestety cała reszta jest koszmarnie nudna 🥱