Vox recenzja

 Nie można traktować tej powieści dosłownie. To w końcu tylko dystopia.
 Jednak warto ją przeczytać, aby uzmysłowić sobie jak ważne jest reagowanie, nie przechodzenie do porządku…. nie wyłączanie się… nie tłumaczenie zmęczeniem… czymkolwiek …. 
 W KAŻDEJ , ALE TO KAŻDEJ sytuacji , gdy swędzi nas w okolicach sumienia. 
 Inaczej, jak pokazuje to autorka , drobne ustępstwa łatwo przekształcają się w dramat. 
 Akurat w tej historii pokazane jest to na przykładzie dość nośnym ostatnio, można wręcz powiedzieć „modnym” - nierównego traktowania kobiet. 
 Ale temat dotyczy dużo szerszych spraw niż wskazane na okładce #MeToo. 
 Wręcz wydaje się trochę irytujące powoływanie się na to hasło. Nieco tani chwyt marketingowy ( choć to cytat z TIME :-) ) 
 Zarzut, że takie rzeczy to nie w Ameryce… No sorry, ale gdyby historia działa się w kraju muzułmańskim, nikogo by nie wzburzyła. Właśnie! Czy to nie straszna konstatacja?
 Książka jest nierówna, niestety. Czyta się ją świetnie dzięki krótkim rozdziałom, szybkim zmianom akcji i bardzo dobrym dialogom. Opowieść jest tak skonstruowana, że pięści same zaciskają się z gniewu. Jednak pod koniec zaciskają się już raczej zęby. Ze złości. 
 Autorka chyba nie miała pomysłu na zakończenie, albo miała złych doradców, albo zbyt szybko chciała skończyć pracę.
 Nagle opowieść przemienia się w jakiś thriller. I to nie najlepszej jakości.
 Jednak cieszę się, że los i Wydawnictwo MUZA pozwolili mi zetknąć się z tą książką. Warto ją przeczytać i pozwolić sobie na chwilę refleksji nad własnymi reakcjami, gdy stykamy z różnymi niesprawiedliwościami.