Bardzo cicha noc recenzja

Skąd u mnie pomysł na akurat tego typu książkę? W końcu nie lubię duetów, bo z reguły okazuje się, że każdy próbował wcisnąć coś od siebie i niekoniecznie wyszło to dobrze. Uważam, że jeśli autor jest jeden, to widać jego styl, poczucie humoru lub jego brak, a jednak, kiedy jest dwoje lub więcej, to mam wrażenie, że muszą iść na pewien kompromis. No i właśnie... mówiłam, że będę unikać duetów, ale bardzo lubię książki obu autorek, które tutaj postanowiły połączyć swoje twórcze siły i dlatego postanowiłam dać im szansę. Czy było warto?

Na początku poznajemy Igę, która nie jest za specjalnie szczęśliwa w małżeństwie, ale jej rodzice uważają inaczej. Niestety, jej mąż jest łasy tylko na pieniądze i w końcu wpada, co daje Idze pole do oderwania się wreszcie od niego i ucieczkę czym prędzej, czym dalej. Dlaczego? Facet po prostu zostaje nakryty z sekretarką i to przez własną żonę.

Następnie autorki przedstawiają nam Wiktora, który zapewne nie jest spełnieniem marzeń rodziców Igi, bo właśnie wyszedł z więzienia, ale kobieta absolutnie się tym nie przejmuje i rzuca się dosłownie w wir namiętności. Oboje postanawiają na święta zaszyć się w Bieszczadach.

Tylko wiecie co? Obie autorki lubią rzucić czytelnikowi centralnie pod nos takie fakty, że ten ze zdziwienia otwiera szeroko oczy i buzię. Tym razem, w jak by się wydawało, romans, dokładają zbrodnię! A ponieważ obie mają poczucie humoru, to musicie przeczytać i sprawdzić, o co chodzi...

Czy mi się podobało? Owszem! Muszę przyznać otwarcie, że ten duet jest wybuchowy i okazuje się, że są takie osoby, które we współpracy potrafią po pierwsze wpleść własny charakter w powieść, a po drugie nie idą na żadne kompromisy. Ot, spotkały się dwie pisarki, które połączyły pomysły w jedną, konkretną powieść kryminalno... no właśnie, jaką? Nieco erotyczną, nieco po prostu obyczajową.

Co dla mnie istotne, to bohaterka. Ta główna oczywiście. Najpierw wydaje się, że będzie stłamszoną, szarą myszą, która została skrzywdzona, ale później okazuje się, że to niezwykle charakterna, mocna osobowość. Nareszcie kobieta, która nie daje sobie w kaszę dmuchać i nie pędzi za mężczyzną, który się podobno chce nią tylko zabawić i nagle się w niej zakochuje.

Myślę, że to jest książka właśnie typowo świąteczna. Może podnieść na duchu lub wskazać cel, dać w tyłek kopniaka, którego ktoś może właśnie potrzebować. Do tego Bieszczady, śnieg, zima, święta. Cóż chcieć więcej?

Polecam! Nie tylko na święta, ale o każdej porze roku. Wybuchowa mieszanka dwóch autorek, które lubią i potrafią zaskakiwać. Drogie Panie, kłaniam się i czekam na kolejną wspólną książkę!

A Wydawnictwu Kobiece dziękuję za egzemplarz!