Wróć przed zmrokiem recenzja

Maggie nie pamięta dobrze wydarzeń, które zniszczyły jej rodzinę. Wiele razy czytała książkę swojego ojca, który opisał ich krótki pobyt w Baneberry Hall, ale uznała ją za kłamstwo. Pytania zadawane rodzicom przez lata nie przyniosły odpowiedzi, a jej wspomnienia miały dziury. Wciąż śniła koszmary, które nie chciały jej dać wytchnienia pomimo upływu lat, ale gdzie kończy się dziecięca wyobraźnia a zaczyna rzeczywistość? Co w książce jest prawdą a co zostało wymyślone dla sensacji? Kobieta niczego nie może być pewna, ale po śmierci ojca postanawia wrócić do rezydencji. Odziedziczyła ją w spadku i zdecydowała sprzedać, ale najpierw musiała odnaleźć prawdę o sobie. Prawdę, która nie będzie dla niej łatwa.

Dawno nie spotkałam tak mrocznego, pełnego napięcia klimatu. Czytałam już kilka opowiadań, które wywołały nieprzyjemne (choć bardzo porządne przy czytaniu horrorów) dreszcze, ale pierwszy raz to powieść wprowadziła mnie w taki nastrój. Miałam wrażenie, jakby kolejne stukanie i łomotanie miało wybrzmieć za drzwiami mojego pokoju, a opisy dźwięków dzwonków wydawały się na tyle realne, że miałam wrażenie, że je słyszę. Tak, Riley Sager zdecydowanie zrobił ze mną coś, czego nie udało się nikomu innemu. Nie przez tak długi czas. Niemalże od samego początku do końca towarzyszyło mi to cudowne napięcie i nie opuszczało nawet na chwilę. Plastyczny język i mroczna rezydencja to intrygujące połączenie, które w tym wydaniu do mnie trafia.

Autor bawi się czasem. Przedstawia nam przeszłość, jaką w swojej książce przedstawił ojciec głównej bohaterki oraz teraźniejszość, gdy próbuje ona rozwikłać rodzinne zagadki. Nie wszystko zostało dokładnie wyjaśnione, ale zakończenie było na tyle satysfakcjonujące, że przymykam na to oko. Tym bardziej, że doceniam formę tej powieści i rozumiem, że przez nią łatwo coś zgubić. A te drobne niejasności są niemalże niewidoczne dla kogoś, kto usilnie ich nie szuka.

Bohaterowie, których naturę trudno odgadnąć. Rodzinne tajemnice. Brak wrażliwości ludzi w obliczu sensacji. Obraz tego, jak wiele jesteśmy w stanie zrobić z miłości... Dużo elementów, które składają się na dobrą powieść. A do tego ten mroczny klimat, o którym mam ochotę mówić i mówić! „Wróć przed zmrokiem" zdecydowanie warte jest uwagi. I zdecydowanie potrzebuje więcej właśnie takich powieści.

tłum. Ryszard Oślizło