Jego banan recenzja

Jego banan. Tak bardzo dwuznaczny tytuł. Czego można się tu spodziewać? Pewnie same dwuznaczne i głupie teksty, słabe żarty? Warto po nią w ogóle sięgać? 
Warto! :) Ta książka, to przede wszystkim dobra zabawa! Uśmiech przyklejony do twarzy i wymykające się chichoty. 
Ona i on. Natasha i Bruce. Przeciwieństwa tak bardzo! 
Ona totalnie roztrzepana. On do granic możliwości poukładany. Przygotowany na wszystko! Tymczasem już przy pierwszym spotkaniu, Natasha zburzyła jego rutynę. Dobrała się do jego banana. Trzymała go w dłoni i gryzła. Jadła jego banana! Haloo, tak, mówimy o owocu! Podpisanym imieniem BRUCE. Ta zniewaga krwi wymaga! Noo, może krwi nie uświadczymy, ale kara się należy ;)
Nasz milioner zachowuje się jak dupek. Pozuje na takiego. Złego, sztywnego, niemiłego. A może taki jest?
Natasha często najpierw zrobi lub powie, a dopiero potem pomyśli ;) Przez co ze spokojem potrafi dowalić nawet nowemu szefowi. Tajemniczy robot, przez co tak bardzo fascynujący. Perfekcjonista. Drażnienie go było zabawne, zresztą, roboty przecież i tak nie czują? A może jednak czują? Coś się za tym wszystkim musi kryć.
Riposty w książce są świetne! Czasem takie...niewinne w dwuznacznych sytuacjach. Gra słów. Naprawdę wywołuje to wszystko wielki uśmiech! Czyta się szybciutko, wystarczy wręcz jeden wieczór. Dobry humor gwarantowany!

Bardzo podoba mi się również okładka, minimalistyczna, idealna! :D