Bądź moim szczęściem recenzja

„…człowiek ma w sobie wystarczająco dużo siły, by się podnieść. Nie jeden, nie dwa razy, ale tyle ile będzie trzeba.''

Heidi to młoda, sympatyczna dziewczyna, studiuje na prestiżowej uczelni, ma chłopaka, z którym dobrze jej się układa. Jej pasją jest sport – siatkówka – kocha ją miłością bezwarunkową i poświęca jej każdą wolną chwilę. Jest bardzo dobą zawodniczką, marzą jej się znaczące sukcesy w tej dziedzinie. Niespodziewanie spory potencjał w jej grze, dostrzega łowca talentów. W końcu jej ciężka praca i wyrzeczenia zostaną docenione. Od tej pory życie Heidi zastaje wywrócone do góry nogami. Dziewczyna dostaje szansę na karierę sportową. Musi zastawić całe swoje dotychczasowe życie, rodzinę, przyjaciół, chłopaka i udać się na drugi koniec kraju, aby rozwinąć skrzydła. Wszystko układa się po jej myśli do momentu poznania Garetta.

Trener i zawodniczka, ludzie których relacja powinna opierać się na czysto zawodowych powiązaniach, wzajemnym zaufaniu i być daleka od świata uczuć. Fabuła dotyka trudnych relacji międzyludzkich, wzajemnych zależności i ciekawie ukazuje świat sportu. Wszystko z dużą dawką dobrego humoru. Ciekawie ukazani bohaterowie, ludzie całkowicie oddani temu co robią, silni, charaktery niezłomni w dążeniu do celu. Natomiast w świecie uczuć bardzo niezdecydowani, irytujący, w gorącej wodzie kąpani.

Wytrwałość, samozaparcie, ciężka praca, które zbliżają do upragnionego celu, spełnienia marzeń. Przypadkowe spotkanie, które staje się początkiem zupełnie czegoś nowego, zmienia dotychczasowe życie. Trudne życiowe wybory i ich konsekwencje. Ciepłe, serdeczne relacje rodzinne, wzajemne wsparcie i pomoc w każdej sytuacji. Gwałtownie przerwana kariera przez kontuzję, nowe miejsce do życia, start w nieznane. Wzajemna fascynacja, pożądanie…

Opowieść o miłość, przyjaźni, silnych więzach rodzinnych, na tle sportowych zmagań, rywalizacji. Dość przewidywalna, wciąga i niesie przyjemność z czytania. Jest to udany debiut, autorka ma duży potencjał. Czekam na kontynuację. Polecam.