Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata recenzja

Ależ to mądra młodzieżówka! Arystoteles i Dante odkrywają świat to przepiękna opowieść o dojrzewaniu, samoakceptacji, odkrywaniu własnego ja, przynależności etnicznej i o miłości, która rodzi się z przyjaźni.

Arystoteles jest dość specyficznym chłopcem, trudno mu się odnaleźć w towarzystwie, jego rodzina skrywa wiele sekretów. Nikt nie powiedział mi, dlaczego brat siedzi w więzieniu, a tato nie potrafi rozmawiać. Poznaje Dantego na basenie, chłopca, który nagle chce z nim rozmawiać, choć natura Arystotelesa jest nieco... Odpychająca. To dopiero początek pięknej przyjaźni, która sprawi, że wyruszymy w wszechświat odkrywać jego tajemnice.

"Rodzice trzymali się za ręce. Zastanawiałem się, jak to jest trzymać kogoś za rękę. Założę się, że dałoby się odkryć wszystkie tajemnice wszechświata w czyjeś dłoni".

W minimalistycznym stylu, bowiem nie ma tu wiele opisów, a książkę czyta się naprawdę szybko, pojawiają się dialogi, które trafiają wprost do serca czytelnika. Są w punkt, dają do myślenia, a pytania chłopców o dorosłość są po prostu genialne. Jestem pod wrażeniem, jak Autor pokazał emocje, zmagania się nastolatków z dojrzewaniem, ale także odkrywaniem samych siebie. Pojawia się też wątek bycia niewystarczającym Meksykaninem. Cieszę się, że dzięki Wydawnictwu WeNeedYa pojawia się coraz więcej książek, które pokazują, że i dorosłość, i uczucia, i miłość, i przyjaźń niejedno ma imię.

"Kolejny sekret wszechświata: czasami ból jest jak burza, pojawia się nie wiadomo skąd. Najbardziej bezchmurny letni poranek może zakończyć się ulewą. Może zakończyć się piorunami i grzmotami"

Piękna, wzruszająca opowieść. Jest to zdecydowanie coś, co musicie przeczytać. Nie spodziewajcie się tu nie wiadomo jakiej akcji, przygody - książka chwyta za serce swoją mądrością. I najbardziej wzruszyło mnie to, ile trzeba spędzić czasu, jak inteligentne pytania zadawać, aby kogoś poznać. W książkach pojawia się trend zawierania przyjaźni czy zakochiwania się tak naprawdę w jednej scenie. A przecież każdy z nas jest inny, czasem trudniej przychodzi nam zaufać czy otworzyć się przed drugą osobą. Cieszę się, że w książce dla młodzieży zostało to zawarte.

"- Wiesz, co jest najgorsze w dorosłych?
- Nie.
- Nie zawsze są dorośli. Ale właśnie to w nich lubię."