Antropocen. Twój i mój świat recenzja

John Green "Antropocen" Twój i mój świat,

Johna Greena znam do tej pory a zarazem doceniam jako autora młodzieżówek, które swoimi emocjami dotykały do tej pory również mnie, dojrzałą czytelniczkę. Kiedy jednak okazało się, że na rynku wydawniczym pojawi się również w bardziej reportażowej odsłonie jako autor zbioru felietonów/esejów, podnoszących w dodatku różne aspekty współczesności i tego, co nas na co dzień otacza, tym bardziej poczułam się zaciekawiona.

Lubię, kiedy autorzy decydują się wyjść ze swojej strefy komfortu, mają ochotę pokazać się czytelnikowi również z tej innej, dużo mniej znanej strony, przedstawiając jednocześnie tematy, które są dla wszystkich ważne. Taki jest właśnie "Antropocen", będący niespodzianką dla czytelnika, który do tej pory znał Johna Greena w całkowicie innym wydaniu. Zaskoczenie jest tym większe, bo jeśli ktoś z Was spodziewa się, książki nawiązującej tematycznie, jak wskazywałby na to tytuł, do otaczającego nas świata przyrody i relacji jakie z planetą Ziemia ma człowiek, okaże się, że stanie się uczestnikiem dużo bardziej szerokiego tematycznie teatru wydarzeń, zajść czy okoliczności, bardzo subiektywnych, na które uwagę zwraca autor.

Mnie, kibickę kupił już na samym początku, kiedy nawiązał do piosenki "You never walk alone", hymnu kibiców Liverpoolu, znacie ją z dużym prawdopodobieństwem, nawet jeśli niewiele wspólnego macie z Liverpoolem czy piłką nożną w ogóle. A potem jeszcze raz, kiedy w jednym z kolejnych rozdziałów pojawiły się słowa o Jerzym Dudku i jego słynnym już tańcu na linii bramkowej podczas rzutów karnych w finale Ligi Mistrzów, w meczu pomiędzy Liverpoolem a Milanem. Pamiętam z resztą, kiedy w 2005 roku oglądałam go w telewizji. Czy ktoś z Was również go sobie przypomina?

Jednak nie tylko z piłkarskich momentów zbudowana jest ta książka. Znajdziecie w niej również odwołania do zjawisk przyrodniczych, chorób, interesujących osób, współczesnych przedmiotów, odkryć czy w końcu rzeczy, które zaintrygowały autora książki, ocenianych przez niego w pięciogwiazdkowej skali.

"Antropocen" będzie dla niektórych pasmem zaskoczeń, dla innych wspomnień, jeszcze inni odkryją w poszczególnych rozdziałach sprawy, o których nigdy nie słyszeli lub dawno już zostały zapomniane. To dobre miejsce, żeby wspomnieć tutaj postać Helen Keller (jest w książce o niej tylko kilka zdań), osoby głuchoniewidomej, amerykańskiej pisarki, autorki "Historii mojego życia" książki, którą czytałam mając kilkanaście lat, przez wiele kolejnych już nie wznawianej. Tę postać po latach przypomniał mi właśnie John Green. Muszę znów przegrzebać książkowe półki rodzinnego domu. A "Antropocen" polecam, nawet jeśli będziecie mieli całkiem inne, związane ze współczesnym światem skojarzenia bądź odczucia.