Małe Licho i krok w nieznane recenzja

Serię „Małe Licho” pokochałam od pierwszego spotkania z jej bohaterami, dlatego trudno mi uwierzyć, że „Małe Licho i krok w nieznane” jest ostatnią jej częścią. Szkoda, bo Marta Kisiel stworzyła cudowny świat magicznych istot, z którymi łatwo się zaprzyjaźnić. Dlatego będzie nam, czytelnikom, ich brakować.

Główny bohater, Bożydar Jekiełłek, jest już uczniem piątej klasy, a w jego życiu dzieją się wielkie zmiany. Znajomi są inni, a relacje pomiędzy nimi zyskują nową dynamikę. Tylko szkoła, a zwłaszcza lekcje matematyki dostarczają wciąż tych samych problemów.

W domu Bożydara również nie jest tak samo, jak zwykle. Jedynie Tsadkiel jest perfekcyjny i nieustępliwy jak zawsze. Natomiast inni zachowują się co najmniej dziwnie. Są jakby nieobecni, zwłaszcza mama Bożydara i Małe Licho. Okazuje się jednak, że to wynik ingerencji nadprzyrodzonych istot, które próbując na siłę uszczęśliwić mieszkańców domu, sprowadzają na nich niebezpieczeństwo. Bożydar musi wyruszyć w ryzykowną podróż w zaświaty, by uratować swoich bliskich.

„Małe Licho i krok w nieznane” to lektura o tym, że w życiu każdego człowieka zachodzą zmiany, z którymi nie ma sensu walczyć. Trzeba ten fakt zaakceptować i znaleźć sposób na dostosowanie się do tej dynamiki. W końcu zmiany nie musi oznaczać czegoś złego – wręcz przeciwnie – zwykle prowadzą do rozwoju, nowych wyzwań, poszerzania wiedzy, otwierają nowe możliwości. Choć często towarzyszą im obawy, to warto je przezwyciężać.

Książka pokazuje również, że rodzina i przyjaciele są największą wartością. Z ich pomocą wszystko jest możliwe, a troska o nich to najistotniejsza powinność. Nawet jeśli wydaje się nam, że coś się kończy, a więzy się rozluźniają, to nie można wątpić w szczerą miłość.

Marta Kisiel dysponuje lekkim piórem i wspaniałym poczuciem humoru, dzięki którym jej książkę czyta się z łatwością i przyjemnością. W swojej książce stworzyła galerię postaci, których nie sposób nie polubić. Nawet marudzący Bożek ostatecznie budzi zrozumienie i sympatię, bo odważnie podejmuje karkołomną misję sprawdzenia, kto stoi za pojawieniem się tajemniczej i niepokojącej śniedzi w ich domu. A herszt Krasnoludów to już kwintesencja brawury.

„Małe Licho” to jeden z lepiej wykreowanych światów fantastycznych dla dzieci, z jakim miałam styczność. Do tego jest również wartościową opowieścią, z którą wielu młodych czytelników może się utożsamiać. Polecam ją każdemu, kto ceni dobrą literaturę.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta w serwisie nakanapie.pl.