Andaluzja, Sewilla, Granada i Kordowa. Kraina flamenco recenzja

Podró­żo­wać to żyć
— te jakże popu­larne słowa Hansa Chri­stiana Ander­sena, uka­zują istotę i war­to­ści wyni­ka­jące z podró­żo­wa­nia. Ile razy marzymy dzi­siaj, aby udać się w wielką podróż dookoła świata, a może nawet cza­sem mamy oka­zję to marze­nie (bądź jego namiastkę) zrealizować?

Wydaje się, że best­sel­ler wydaw­nic­twa Bez­droża Anda­lu­zja. Sewilla, Gra­nada i Kor­dowa. Kra­ina fla­menco jest ide­alną pro­po­zy­cją dla podróż­ni­ków zafa­scy­no­wa­nych pań­stwami pół­wy­spu Ibe­ryj­skiego, a więc też Hisz­pa­nii, któ­rej dosko­nałą kwin­te­sen­cję sta­nowi wła­śnie… Anda­lu­zja. To w tej kra­inie doświad­czyć można prze­cież hisz­pań­skiej pasji i gorączki — wyni­ka­ją­cej z warun­ków kli­ma­tycz­nych i nie­zwy­kłego tem­pe­ra­mentu jej mieszkańców.

Nie­wąt­pliwą zaletą prze­wod­nika jest jego układ, który w jasny i bar­dzo bez­po­średni spo­sób zwraca uwagę na perły archi­tek­tury, naj­cie­kaw­sze muzea i wyda­rze­nia, atrak­cje przy­rod­ni­cze oraz naj­lep­sze plaże i miej­sca na aktywne waka­cje, nie szczę­dząc przy tym naprawdę wielu cen­nych infor­ma­cji — od wska­za­nia naj­bar­dziej wła­ści­wej pory na odwie­dze­nie Anda­lu­zji, pla­có­wek dyplo­ma­tycz­nych, moż­li­wych form trans­portu, do poda­nia adre­sów aptek, poste­run­ków poli­cji, noc­le­gów i lokali gastro­no­micz­nych, wzbo­ga­co­nych ponadto o czę­sto naprawdę urze­ka­jące i/lub zabawne opisy.

Książka jest rów­nież bogata w liczne foto­gra­fie, przed­sta­wia­jące oma­wiane miej­sco­wo­ści regiony, mapy poglą­dowe, słow­nik pol­sko — hisz­pań­ski oraz cie­ka­wostki, doda­jące cało­ści bar­dzo dużo smaczku.

Jeśli więc chce­cie poznać nie­zwy­kłe piękno Anda­lu­zji, zasta­na­wia­cie się jakich sma­ko­ły­ków skosz­to­wać, na jakie plaże się udać, a jakich uni­kać, albo pra­gnie­cie dowie­dzieć się, w jakim hostelu John Len­non w latach 60. skom­po­no­wał Straw­berry Fields, koniecz­nie się­gnij­cie po ten prze­wod­nik, który opi­su­jąc Anda­lu­zję wciąga i inspi­ruje, zachę­ca­jąc swoją spe­cy­fiką, bo przecież:

(…) zie­mia ta nie jest już czę­ścią Europy i jesz­cze nie jest czę­ścią Afryki — trwa gdzieś pomiędzy

Pozo­staje mi tylko zachę­cić czy­tel­ni­ków do odby­cia wycieczki — wycieczki, w którą sama rów­nież uda­łam się z tą książką i życzyć:

Buen viaje!

Książkę mogłam prze­czy­tać dzięki uprzej­mo­ści wydaw­nic­twa Bez­droża.