Shitshow! Ameryka się sypie, a oglądalność szybuje recenzja

Reportaż przedstawiający ciemną stronę Ameryki, całe regiony czy miasta gdzie panuje bieda i beznadzieja, gdzie rozpadają się więzi społeczne, a władze administracyjne są skrajnie niekompetentne, prawdziwy Trzeci Świat.

Może najbardziej porażająca jest historia miasta Flint w Michigan, niegdyś siedziby koncernu Delphi produkującego części samochodowe, teraz wymarłego, bo fabryki przeniesione zostały do Meksyku. To miasto borykające się z wieloma problemami, jak mówi jedna z mieszkanek: „Bezrobocie i zabójstwa – w zasadzie tylko to zostało we Flint”. Na dodatek nieudolna i skorumpowana administracja doprowadziła do tego, że z kranów przez lata płynęła zatruta ołowiem i bakteriami kałowymi woda. Doprowadziło to do epidemii, która zabiła co najmniej kilkanaście osób. Człowiek to czyta i nie wierzy własnym oczom: Ameryka, w której narastają nierówności ekonomiczne i społeczne, wydaje się czasami gorsza od najgorzej zarządzanych krajów Trzeciego Świata.

No, ale trudno się dziwić, gdy się czyta, że: „Łapownictwo jest powszechne w całej Ameryce. Pamiętajmy, że burmistrz Nowego Orleanu poszedł do więzienia za przywłaszczenie sobie funduszy pomocowych dla ofiar huraganu Katrina. Pamiętajmy, że czterech z siedmiu byłych gubernatorów stanu Illinois skazano na karę więzienia za korupcję.”

Napisane to niestety kiepsko, LeDuff świadomie używa luzackiego, deczko prymitywnego stylu, dobrze oddanego przez tłumacza, ale reportaże są płaskie, jednostronne, powierzchowne. Poza tym za dużo tam o przeżyciach autora i jego ekipy. Pisząc na przykład o zajściach w Ferguson w Missouri, gdzie po zabiciu nieuzbrojonego czarnego nastolatka przez białego policjanta wybuchły duże zamieszki, koncentruje się LeDuff głównie na opisie zachowania hord dziennikarzy, którzy zjechali do miasta. Słabiuśko. Od razu pomyślałem o polskiej szkole reportażu: Jagielski, Tochman, Szczygieł i kto tam jeszcze, LeDuff mógłby im buty czyścić.

Niemniej książka pokazuje ważną, często pomijaną twarz Ameryki, mówi w imieniu milionów wykluczonych i opuszczonych biedaków. Poza tym LeDuff pokazuje, dlaczego wygrał Trump: był spoza politycznego establishmentu i oferował pewną nadzieję.