Alyssa i czary. Tom 1 recenzja

Okładka książki jest urzekająca! Miałam nadzieję, że równie mocno zachwyci mnie treść. Alyssa z pozoru zdaje się być zwyczajną nastolatką. Nikt nie wie o skrywanej przez nią tajemnicy. Dziewczyna słyszy kwiaty i owady. Tak, normalnie rozmawiające ze sobą nawzajem lub mówiące do niej roślinki i wszelkie muchy, mole i inne... ;) Mama Alyssy od lat przebywa w zakładzie psychiatrycznym. Podobne problemy miała też jej babka. Na żeńskiej części rodziny dziewczyny, wisi klątwa. Alyssa nie chce pójść w ślady swojej mamy, nie chce też dopuścić na poddanie matki elektrowstrząsom. W końcu postanawia...wskoczyć do króliczej nory! Czeka ją tam wiele przygód i zadań do wykonania, cała podróż wydaje się dość niebezpieczna. W wyprawie towarzyszy dziewczynie Jeb- wieloletni przyjaciel, który tuż za nią przeszedł przez portal.
O Alicji w Krainie Czarów, w mniejszym lub większym stopniu, słyszał chyba każdy z nas. Autorka serii książek o Alyssie czerpie inspiracje z Alicji, tworzy historię jej prawnuczki, jednak kreuje własny magiczny świat! Mocno wzorowany, a zarazem całkiem odrębny. Postaci różnią się od tych bajkowych. 
I niby wszystko brzmi fajnie i całkiem intrygująco, a jednak książka wcale mnie aż tak nie zachwyciła. Problem w tym, że samej jest mi ciężko odpowiedzieć na pytanie, dlaczego? Czego zabrakło? 
Nie do końca polubiłam główną bohaterkę. Jeb zdecydowanie bardziej przypadł mi do gustu;) Ogólnie, dłużyła mi się ta książka, miałam wrażenie, że strasznie opornie idzie mi jej czytanie. 
Mimo wszystko, myślę, że wielu osobom może się spodobać ta pozycja. Na pewno ten wykreowany, magiczny świat jest warty poznania i za jego stworzenie duży plus dla autorki!