Alina. Wnuczka wariatki recenzja

"Wnuczka wariatki. Alina" to już druga część przygód nietypowej rodziny, gdzie córka nie gada ze swoją matką, a wysyła do niej na wakacje swoją córkę. Tak zaczyna się przygoda, która niesie ze sobą wielkie zmiany w życiu wszystkich trzech kobiet.
Tym razem autorka skupiła się na Alinie, która od lat nie rozmawiała ze swoją matką Carmen. Ale jakie dokładnie były powody odejścia dziewczyny, co sprawiło, że na tyle lat postanowiła zamilknąć. W tej właśnie części poznajemy nieco dogłębniej losy Aliny, jej tok myślenia i powody podejmowanych decyzji.
Dla mnie Alina to nieco zbyt zasadnicza kobieta, która wiele swoich decyzji podjęła "na wyrost". Były to nieodwracalne decyzję, których konsekwencje ponosiło wiele osób, a niejednokrotnie były to poważne konsekwencje, które zaważyły na losach innych. Nie jestem w stanie również zrozumieć jej decyzji o odwróceniu się od matki, gdyż osobiście uważam, że matka zawsze jest matką, chcę dla nas wszystkiego co dobre, choć czasem możemy się z tym nie zgadać. Osobiście nigdy nie potrafiła bym zamilknąć na wiele lat i zwyczajnie nie odzywać się do swojej mamy, która zawsze, raz z lepszym skutkiem, nieraz z gorszym chciałaby dla mnie wszystkiego co najlepsze.
"Wnuczka wariatki. Alina" to przesympatyczne trzy pokolenia, które tak wiele dzieli, ale jeszcze więcej łączy. Osobiście bardzo polubiłam te kobiety już przy czytaniu pierwszej części, ale już teraz z wielkim zniecierpliwieniem wyczekuje kolejnej części i spojrzenia Carmen na całą sprawę.
Autorka bardzo fajnie przeprowadza nas przez losy bohaterek, gdyż poznajemy je od najmłodszej do najstarszej, ale nie powiela wydarzeń w kolejnych tomach, a akcja toczy się dalej, choć czasem wspomnieniami wraca do minionych wydarzeń, aby czytelnik mógł zrozumieć niektóre z podejmowanych przez bohaterki decyzji.
Jest to wspaniałą książka, w której dużo się dzieje. Jest lekka, przyjemna, ale potrafi i wzruszyć, a z pewnością nie daje się nudzić. Idealnie nadaje się na długie jesienne wieczory. A poprawę humoru.
Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.