Mężczyzna na wydmach recenzja

Paweł jest pisarzem zmagającym się z samotnością i głęboką depresją. Jedynym jasnym punktem w jego życiu są spotkania z Alicją, którą od lat darzy miłością. Ta jednak należy do innego mężczyzny. Gdy dowiaduje się, że kobieta cierpi na niewydolność serca, by ratować jej życie, w tajemnicy zgłasza się nadawcę organu. Tym aktem bezgranicznego oddania chce udowodnić, iż prawdziwe uczucia nie znają granic. Czy jego plan dojdzie do skutku? Czy w ciele Alicji zabije serce mężczyzny, który ją ubóstwiał?

To kolejna poruszająca pozycja spod pióra autora, która w pewnym sensie nawiązuje do znanego mi już "Klubu Murakamiego". Dzieje się tak za sprawą zamieszczonej tematyki oraz opisywanych miejsc, ale spokojnie moża je czytać niezależnie od siebie.

Pisarz niewątpliwie znakomicie odnajduje się w nieszablonowych kompozycjach. Tutaj mamy do czynienia z bardzo przemyślaną konstrukcją, w której przedstawione wydarzenia nie do końca są zgodne z ich chronologia, co okazało się bardzo ciekawym zabiegiem, absolutnie nie przeszkadzające W odbiorze lektury. Wręcz przeciwnie podsyca w czytelniku zainteresowanie do samego końca. Ogromnym atutem powieści okazali się też bohaterowie, gdyż ich kreacje stoją na bardzo wysokim poziomie. Twórca nie bawi się w półśrodki, ukazując nam postaci w pełnym wymiarze, nie odrzucając ich poziomu intelektualnego, duchowego uczuciowego czy instynktów.

Ta pozycja w swojej fascynującej treści zawiera wiele aspektów, które zmuszają do refleksji bądź poszukiwania odpowiedzi w samym sobie. Choć często przewiewającymi się kwestiami były choroba i śmierć, to jednak zakres problematyki jest o wiele szerszy. Znajdziecie w niej sporo o miłości, samotności, przeznaczeniu lub wolnej woli. A każde z tych zagadnień Piotr Witold Lech zaserwował nam w naprawdę pięknym stylu.

Mimo że publikacja została określona mianem literatury obyczajowej, autor wplótł w fabułę także nieco fantastyki i elementy realizmu magicznego. Zrobił to jednak w tak umiejętny sposób, iż miłośnicy obu gatunków nie powinni poczuć się rozczarowani.

To rewelacyjna, przyjmująca do głębi historia, w której wola życia walczy ze śmiercią, a strach przeplatany jest nadzieją. Ja jestem nią oczarowana i mam nadzieję, że udało mi się Was zachęcić do jej poznania.