A niech to szlag! recenzja

Doskonała, wzruszająca, emanująca ciepłem i potrzebą miłości, a zarazem czuć w niej ból i ogromną tęsknotę. To pierwsze co nasuwa mi się tuż po lekturze "A niech to szlag!" Moniki Cieluch.

Joanna Sawicka to młoda, ambitna i energiczna kobieta. Jako menadżer restauracji w pewnym renomowanym hotelu spisuje się na medal. Wie jak odpowiednio pokierować swoim zespołem, by goście zawsze chętnie wracali. Niestety jedno niefortunne zajście i jej kariera legła w gruzach. Bezrobotna, oszukana i ze sporym kredytem musi czym prędzej znaleźć nową pracę. Z pomocą naprzeciw wychodzi jej ciężarną siostra, którą ma zastąpić na stanowisku opiekunki u bogatego biznesmena w Londynie. I choć Joanna nigdy nie miała do czynienia z dziećmi, już na pierwszy rzut oka widzi, że 4 letnia Grace jest bardzo samotna i spragniona miłości. Jednak największym problemem kobiety będzie jej pracodawca- stanowczy, egoistyczny i ponuru Timothy Harvey. Ale Joanna nie zamierza się poddać. Wręcz przeciwnie, będzie walczyć jak lwica o to, by ojciec z córką ponownie odnaleźli wspólną drogę do siebie, przez miłość, radość i bliskość. A przy okazji sama mocno ukruszy mur w sercu tego przystojnego wdowca.

Ta historia to wzruszająca opowieść o miłości i jej różnych obliczach. O miłości czystej i nieskazitelnej, o tej bezinteresownej i zupełnie nieplanowanej, o szlachetnej o bezwarunkowej, a także o tej trudnej, która rodzi się powoli, w bólach i traumatycznych wspomnianych, o tej, którą niszczy zazdrość, złość i zagubienie. To również książka o tym, że bycie rodzicem nie zawsze oznacza bezkompromisową, naturalną miłość. Czasami okrutny los obdarowując nas potomstwem, zabiera inną kochająca istotę. Istotę, która była dla nas wszystkim. Wówczas bardzo łatwo o żałobę, depresję i żal, które rozdzierają ludzkie serce na milion kawałków. Innym razem za bardzo boimy się stracić kolejną osobę, którą obdarzymy tym uczuciem, więc lepiej i łatwiej jest nie dopuścić do jakiegokolwiek zbliżenia. Jedno jest pewne- prawdziwa miłość nie jest nam dana ot tak, raz na zawsze. Niekiedy trzeba na nią mocno i długo zapracować, ale warto, bo tylko ona potrafi w pełni uszczęśliwić drugą osobę.



To niezwykle emocjonująca lektura, która wzrusza, chwyta za serca, która daje nadzieję oraz skłania do własnych refleksji. Od samego początku wciąga czytelnika w świat ludzkich zawirowań. To tutaj poznajemy energiczną, przebojową, zadziorną i bezpośrednią Joannę. Kobietę, która swoimi dialogami, czynami nieraz wywoływała u mnie uśmiech na twarzy. To dzięki niej w tej historii jest tyle ekscytacji, tyle niezaplanowanych wydarzeń, tyle zawirowań. To ona stanowi serce i rozum tejże historii. To ona pokazuje naszym bohaterom, że droga do szczęścia i miłości jest pełna zakrętów i przeszkód, a mimo to na jej końcu czeka coś nieziemsko pięknego i szlachetnego. Bardzo się cieszę, że miałam przyjemność zapoznać się z tą książkę,która zaledwie kilkadziesiąt godzin temu miała swoją premierę. Książkę cudowną, emocjonalną i wzruszającą, z prawdziwymi i najzwyklejszymi bohaterami. Nie żadnymi ideałami, wymuskanymi postaciami. Tylko zwykłymi, przeciętnymi, a takich uwielbiam najbardziej. Wszystko to sprawiło, że nie mogłam się oderwać od tej historii. Historii, która jest wyjątkowa i niezapomniana.

Książka pochodzi z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl