Mów do mnie recenzja

Po przeczytaniu książki, gdy postanowiłam objąć ją patronatem, byłam myśli, żeby jak najwięcej osób poznało historię Emilii i Mikołaja, zapytacie dlaczego? Ponieważ to historia piękna, z ważnym przesłaniem, jakim jest nie tracić czasu na niesnaski, a zająć się swoją prawdziwą miłością.
Książka jest debiutem autorki Michaliny Kowolik i myślę, że bardzo dobrze wtargnęła na rynek książkowy.


Miłość, przyjaźń, szczęście, strata to tylko kilka uczuć, z którymi zmierzyć muszą się nasi bohaterowie. Nic w tej książce nie jest pewne, a tajemnice, które skrywają Emilia i Mikołaj odkrywamy z każdym rozdziałem i chcemy, by wyszli z tego cało.

Emilia, młoda dziewczyna, która musi zmierzyć się z dorosłym życiem, jest tak sympatyczną postacią, że nie sposób jej polubić. Za to Mikołaj, który mimo swojej przeszłości próbuje odkryć jak żyć, dla siebie, jak żyć szczęśliwym.
Emilia i Mikołaj dwoje młodych ludzi zakochanych od pierwszego wejrzenia. Ich historia jest piękna, choć droga do szczęścia nie jest usłana różami.
Oboje bez rodziców. Jedno porzucone, drugie osierocone. Poznają się przypadkiem w garażu wspólnego kolegi.
Historia bardzo emocjonalna widać, że autorka tchnęła w tekst część siebie, kawałek swojej duszy, a my dzięki temu przeżywamy wszystko tak jakbyśmy tam byli obok Milki i Mikołaja.
Bohaterowie przeżyli w swoim młodym życiu nie jedno. Dzięki podzieleniu rozdziałów na te z teraz i na te kiedyś mamy okazję wziąć udział zarówno w wypadku, jak i przedstawieniu wydarzeń sprzed niego. Dzięki temu wiemy, o co tak naprawdę poszło w związku naszych bohaterów.

Książka jest prostą, a zarazem wciągająca, pełną tajemnic i niespodzianek historią. Uprzedzam, że ciężko się oderwać i najlepiej zarezerwować sobie czas na porządne przysiedzenie w fotelu. Nie zapomnijcie wziąć chusteczek, będą wam potrzebne. Z pewnością każdy z was pokocha dziadka Emilki, zasłużył sobie na miano anioła, gdy wnuczka go potrzebowała, był zawsze służył radą i naleweczką...z chęcią posmakowałabym jego aroniówki.