Nieczyste zagrania recenzja

🍁𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪 𝓹𝓻𝔃𝓮𝓭𝓹𝓻𝓮𝓶𝓲𝓮𝓻𝓸𝔀𝓪🍁

„Nieczyste zagrania” rozpoczynają nową trylogię, a ja już po tej pierwszej części wiem, że będzie bardzo 🔥🔥🔥. ☺️

Ethan Blackmore jest dość wysoko postawiony w mafijnej hierarchii, ale to mu nie wystarcza. Chce wygryźć „starego”, robiąc za jego plecami duży przekręt.
W końcu jednak FBI coś zaczyna węszyć, a on musi znaleźć powód, dla którego niby tak często odwiedza klub Orion…💫

Tym powodem stanie się Judith - nie jakaś tam zwykła prostytutka, skąd!😜 Musi to być ktoś wyjątkowy, a o Jude można powiedzieć wiele, ale na pewno nie jest zwyczajna.☺️

Życie zmusiło ją do pracy u Ala, mimo że jej taniec zasługuje na zupełnie inną scenę.
Kiedy tylko nadarza się okazja do lepszego zarobku i szybszego spłacenia długu, dziewczyna natychmiast zgadza się na warunki Ethana.
Trochę obawia się nieznajomego, ale, ku jej ogromnemu zaskoczeniu, ten traktuje ją z szacunkiem i przez chwilę naprawdę czuje się jak jego partnerka, a nie wynajęta „dama do towarzystwa”.
Szybko pojawi się między nimi jakaś nić porozumienia, pożądania, a także lojalność i… zaborczość.

Jude nie pozwoli sobie jednak na zbyt wielkie nadzieje, do końca będzie wiedziała, gdzie jej miejsce i kim naprawdę jest dla Blackmore’a.
Jak jednak będzie wyglądał ten koniec? I czy on w ogóle nastąpi? 😉
Jeśli szukacie naprawdę gorącej lektury na zimne wieczory, to będzie to idealna pozycja dla Was! 🙃
Mnie jednak w książce spodobały się najbardziej inne rzeczy, a mianowicie dobry humor (teksty Judith o mafii na podstawie jej wiedzy z filmów i książek były naprawdę zabawne i miały w sobie dużo uroku), dobrze wykreowane postaci, które pozostały sobą od początku do końca (Judith, która wiedziała kim jest i jakie jest jej zadanie, która nie straciła zdrowego rozsądku nawet w obliczu swoich uczuć oraz Ethan, który traktował wszystkich tak, jak na to zaslugiwali- pozwalał agentom FBI robić z siebie durni, trzymał nieco w niepewności Jude, ale okazywał jej szacunek i czynami pokazywał, że mu zależy).

Książka jest napisana w narracji 3-osobowej, wiem, że nie każdy to lubi, ale tutaj czytało się wszystko przyjemnie.
Zazwyczaj nie podobają mi się zakończenia otwarte- lubię podomykane wątki, happy endy itd., ale w tej książce jakoś mi ta ostatnia bomba pasowała. 😁
Z niecierpliwością oczekuję marca, kiedy ma się pojawić drugi tom tej książkowej, bardziej mrocznej wersji „Pretty woman”. ☺️
8/10