180 sekund recenzja

Czasami jeden moment w naszym całym życiu może odmienić jego bieg. Krótka, ulotna chwila decyduje o tym kim się staniemy i jaką drogą podążymy. Kto z nas nie chciałby wiedzieć, gdzie będzie za 5, 10 czy 50 lat? Gdybyśmy wiedzieli, jakie decyzje podejmować by wszystko szło zgodnie z naszym planem życie byłoby o wiele prostsze. Jednak nikt z nas nie posiada magicznej kuli, w której zobaczymy przyszłość.

Dzieciństwem Allison był system. Kolejne domy, rodziny i ludzie, którzy byli tylko gośćmi w jej życiu. Nauczyła się, że wszystko było chwilowe i niepewne. Zaufanie przychodziło jej z ogromnym wysiłkiem, dlatego wolała wznosić wokół siebie mury, które były jej bezpieczną przystanią. Jednak w momencie, w którym wszystko wydawało się stracone została adoptowana. Szesnastolatka pełna obaw i zwątpienia zaczyna powoli wierzyć, że nie jest sama na tym świecie. Rozpoczyna właśnie trzeci rok studiów, gdy zostaje wciągnięta w specyficzny eksperyment uliczny. I to właśnie te tytułowe 180 sekund stają się chwilą, która odmienia jej życie. Doświadczenie polega na porozumieniu ludzi poprzez patrzenie sobie w oczy. Dziewczyna zostaje posadzona naprzeciwko chłopaka, którego nigdy wcześniej nie spotkała i przez całe 3 minuty mogą porozumieć się, zaledwie poprzez emanujące z nich emocje. Rezultat zaskakuje wszystkich, jednak okazuje się równie mocno przytłaczający. Dwoje nieznajomych ludzi przez krótki moment staje się sobie bliższych niż najlepsi przyjaciele czy kochankowie. Odkrywają swoje prawdziwe oblicze i nie chowają się za maską codzienności. I tak zaczyna się coś nowego dla nich obojga, jednak czy można budować coś na tajemnicy? Szczerość jest solidnym fundamentem i bez niej wszystko może się zawalić jak domek z kart.

Przez ostatni czas sięgałam po wiele książek nowych autorów, jednak nic nie było wstanie zaspokoić mojej potrzeby przeczytania czegoś lepszego, pełnego emocji i nie sztampowego. Ostatecznie postanowiłam sięgnąć po książkę trochę ,,starszego” autora i to był strzał w dziesiątkę. Bohaterowie z wyrazem, realni i z charakterem. Uwielbiam, gdy czytając powieść mam wrażenie, że bohaterowie są prawdziwymi ludźmi, a ich historia jest rzeczywista. Z góry uprzedzam, że to nie tylko opowieść o nastolatkach i miłości. To także opowieść o postrzeganiu drugiego człowieka, obojętności na krzywdę innych, samotności, poczuciu bezpieczeństwa, stracie i bólu. Ostatnie kilkadziesiąt stron spędziłam z chusteczką wypłakując morze łez. Jeśli macie ochotę przeczytać coś co przypomni wam dobre czasy, gdy czytając książkę, stawaliśmy się jej częścią to polecam właśnie ,,180 sekund”. Niestety aktualnie mam wrażenie, że coraz mniej jest takich pozycji, jednak nadal szukam i czasem znajduje jakieś perełki.