Opinia na temat książki Zły. Odrodzenie

Pierwsza część nie była pozbawiona wad, czy momentów, które mi osobiście nie przypadły do gustu, ale miała kilka ciekawych zwrotów akcji. Było to romans, w którym duży nacisk położony był na wątek kryminalny, mafijny. Liczyłam, że drugi tom dostarczy więcej porachunków gangsterów, niebezpiecznych sytuacji, które wydawałyby się nie mieć pozytywnego rozwiązania. Niestety nic takiego się nie stało. Była jedna sytuacja, która poszła bohaterom gładko i bezproblemowo, a reszta fabuły to sielankowe życie.
W tej powieści jest kilku pierwszoosobowych narratorów — główni bohaterowie pierwszego tomu były szef ka­la­bryj­skiej mafii — Domenico i policjantka Iga, jego ojciec, boss ‘Ndràn­ghe­ty — don Luciano Bu­scet­ta, Luigi Mozza, któremu tymczasowo przekazał władzę, brat Luigiego Paolo i jego dziewczyna Olivia. Pierwsza połowa książki była słodko-słodka. Były zaczynane lub kontynuowane cukierkowe wielkie miłości. Gdy para bohaterów przeżywała jakieś wydarzenie, było ono ukazywane z dwóch perspektyw. Te same czynności, dialogi były opowiadane najpierw przez jedną stronę, potem przez drugą. Do tego dodane były jedynie wewnętrzne rozterki postaci. Po tym jednym jedynym wzlocie akcji nastąpiło jakieś kuriozum, mafijny dzień świstaka. Jedną i tę samą historię opowiadał Luigi, Paolo, Olivia, Luciano, a jeszcze swoją perspektywę omówił Domenico. Jak to nie ma wprowadzać nudy?
Pod koniec powieści w końcu zaczęło coś się dziać, co daje nadzieję na ciekawą trzecią część. Oby autorka nie postanowiła w prosty sposób rozwiązać problemu, bo wyjdzie niewypał.

Na plus przyjemny, lekki styl, brak przekleństw i pozbawione wulgarności sceny seksu.