Złożone w ofierze

"Złożone w ofierze" to moje drugie spotkanie z książkami z serii Prawdziwe Zbrodnie. Ann Rule ma świetny styl, nie odczułam tym razem żadnych dłużyzn, chaosu i nadmiaru suchych faktów. Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, autorka mimo iż opisywała historię, która zdarzyła się naprawdę potrafiła umiejętnie budować napięcie.

Nie spotkałam się wcześniej z żadnymi wzmiankami o historii Elizabeth Diane Downs, więc śledziłam całe śledztwo i proces z zapartym tchem, od momentu przywiezienia postrzelonych dzieci na oddział ratunkowy do samego zakończenia. Autorka postarała się przeanalizować psychikę głównej bohaterki, od jej dzieciństwa, przez nieudane małżeństwo i późniejszą rozwiązłość, aż do popełnionej przez nią zbrodni, szukając odpowiedzi na pytanie "co doprowadziło do takiej tragedii?".

W książce znajdują się elementy prowadzenia śledztwa, zbierania dowodów, analiz kryminalistycznych, przesłuchań świadków oraz dokładnie opisana batalia między oskarżeniem a obroną, która miała miejsce w trakcie procesu.

Poza tym to książka z dużym bagażem emocji - matka strzela do trójki swych dzieci, pozbawia życia jedną z córek, pozostałą dwójkę skazuje na niepełnosprawność. Później doskonale odgrywa rolę niewinnej, kochającej matki i zachodzi w kolejną ciążę - z jednej strony dla uzyskania przychylności ławy przysięgłych złożonej głównie z kobiet-matek, z drugiej przyznaje się, że w pewien sposób można wynagrodzić sobie utratę jednego dziecka urodzeniem dru...

Nie spodziewałam się, że ta książka będzie tak interesująca. Obawiałam się taniej sensacji, nurzającej się w ludzkiej tragedii, roztrząsającej każdy pikantny szczegół. Ale nic z tych rzeczy. Może dlatego, że autorka zamiast zbeletryzować opowieść, wybrała formę raczej dokumentalną, pewien rodzaj sprawozdania z wydarzeń, które zawiera nie tylko opis samego zdarzenia, ale przede wszystkim wyczerpujące informacje na temat Diane Downs, jej życia, motywów i niezwykle złożonej osobowości. Ogromne brawa również dla szczegółowego i rzetelnego opisu przebiegu śledztwa: żmudnego, trudnego, zupełnie różnego od tego, co fundują nam typowe seriale kryminalne, gdzie wszystko dzieje się niezwykle szybko: szast, prast i wiemy, kto jest sprawcą i do tego mamy całą masę dowodów, by przekonać o tym ławę przysięgłych. Tu tymczasem policja zmagaja się z obciętym budżetem, brakiem narzędzia zbrodni a prokurator z ogromnym napięciem czeka aż kluczowy świadek otrząśnie się z traumy na tyle, by zeznawać i wskazać winnego.