Zimowy żołnierz

“To ona przyszła do mnie pierwsza. To ona mnie pocałowała. To ona zaprowadziła mnie nad rzekę, żeby się ze mną kochać. A teraz nie tylko zaginęła, ale wręcz uciekła, zabrawszy z sobą cząstkę jego duszy, cząstkę, o której istnieniu nie miał pojęcia dopóki się nie poznali. ”
Nazywam się Lucjusz Krzelewski, pochodzę z zamożnej polskiej rodziny mieszkającej w Wiedniu. Studiowałem medycynę, kiedy w 1914 roku wybuchła wojna. Okazało się, że z dnia na dzień mogę zostać lekarzem. Wystarczyło, że zaciągnę się do wojska i tak zrobiłem. Trafiłem do małej wioski w Karpatach, Lemmanowic. W zrujnowanym kościele znajdował się tam szpital polowy. Jedyną osobą, która pomagała mi w moich pierwszych dniach i pokazywała jak ratować rannych była siostra Margareta. Piękna i szalona… Nasz niebezpiecznie bliski związek został przerwany kiedy do szpitala trafił nowy pacjent, którego chciałem za wszelką cenę ratować. Podjąłem fatalną decyzje, która zaważyła na losach naszej trójki: żołnierza, moim i Margarety. “Zimowy Żołnierz” to powieść historyczna, która opowiada o młodym chłopaku Lucjuszu, który był lekarzem w Lenmannowickim szpitalu polowym. Pokazuje jak lekarze walczyli o rannych żołnierzy. To historia o oddaniu, walce o życie i miłości, która była równie gorąca jak i zakazana. Autorka przedstawia wydarzenia z perspektywy Lucjusza opisując je w formie trzecioosobowej. “Zimowy Żołnierz” wciąga, jednak brakowało mi tego czegoś. Takiego minimalnego dreszczyku, żebym mogła powiedzieć tak nie mog...