Zima koloru turkusu

Carina Bartsch

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 20 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 20 ocen kanapowiczów

Opis

Druga część cyklu o Emely i Elyasie, parze studiujących w Berlinie dwudziestoparolatków, którzy – choć prowadzą usiane towarzyskimi i rodzinnymi przygodami życie – tęsknią za prawdziwą miłością. Emely jest kompletnie zdezorientowana. Dlaczego Elyas, mężczyzna o turkusowych oczach, zniknął właśnie wtedy, gdy zdecydowała się mu zaufać? Na szczęście wciąż może liczyć na swojego tajemniczego, internetowego wielbiciela... Ale czy w końcu dojdzie do ich spotkania? Ciąg dalszy akademickiego romansu o tym, czy warto dawać drugą szansę trudnej miłości.

Data wydania: 2015-10-09

ISBN: 978-83-8008-080-5, 9788380080805

Wydawnictwo: Media Rodzina

Cykl: Emely i Elyas, tom 2

Kategorie: Romans, Literatura kobieca, Literatura młodzieżowa, Romans new adult

Stron: 456

Autor

Carina Bartsch

Urodzona w 1985 roku w Niemczech (Erlangen)

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Carina Bartsch

Recenzje

Zima koloru turkusu

12.01.2016

„Dopiero kiedy człowiek przeżyje piekło, może docenić piękno nieba. A moje niebo było o tyle piękniejsze, że dobrze wiedziałam, jak głęboko mogą sięgać fundamenty piekła.” str. 451 Zima koloru turkusu, to druga część serii, w której przedstawione zostały dalsze losy młodych studentów z Berlina. Emely, kiedy była nastolatką zakochała się w Elyasie,... Recenzja książki Zima koloru turkusu

@Nowe_Horyzonty

Zima koloru turkusu

19.10.2015

Emely nie jest w stanie zapomnieć o przeszłości oraz o ogromnym cierpieniu, jakie zadał jej Elyas. Jednak dziewczyna z każdym następnym dniem coraz bardziej zaczyna uświadamiać sobie, że to co ich kiedyś łączyło, wcale nie minęło. I choć Emely cały czas walczy z tym uczuciem, to jednak zdaje sobie sprawę, że jej opór jest z góry skazany na niepowod... Recenzja książki Zima koloru turkusu

@addictedtobooks

Sarkazm na najwyższym poziomie

11.03.2021

Emely nie wie, dlaczego chłopak, który tyle czasu o nią zabiegał nagle znika. Jest kompletnie zdezorientowana, jednak wie, że może liczyć na Lukę, tylko czy na pewno? Jak przez tyle czasu miała spokój, nagle może wybierać pomiędzy nimi. Gdy zaczyna się powoli układać i zmierzać w dobrą stronę to znowu wszystko się komplikuje, a tajemnice wychodzą ... Recenzja książki Zima koloru turkusu

@paulina0944

Niesamowita historia miłosna

29.03.2016

Od pamiętnej wycieczki pod namioty Elyas milczy jak zaklęty. Emely jest bardzo zdziwiona jego niecodziennym zachowaniem, gdyż przyzwyczaiła się do niespodziewanych odwiedzin, natrętnych wiadomości czy słownych przepychanek. Nie rozumie co mogła źle zrobić i nie pomaga jej również fakt, że po raz drugi zakochała się w tym bezczelnym chłopaku. Nie ma... Recenzja książki Zima koloru turkusu

@Dobra.ksiazka

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Bookmaania

2021-02-24

Przeczytane Wydawnictwo Media Rodzina Przeczytane w 2021

To jak kończy się poprzedni tom ma znaczące znaczenie w kontynuacji. Emely i Elyas w swoim młodym wieku naprawdę wiele przeszli, co skutkowało ich przeróżnymi decyzjami, niekoniecznie z oczekiwanym skutkiem. Jak jest w kolejnej powieści?

''Zima koloru turkusu'' jest częścią dającą jeszcze więcej emocji. To co dzieje się między tą dwójką jest istną kolejką górską, a kiedy dołączamy się do tego wagoniku czujemy to wszystko tak samo głęboko jak wykreowani bohaterowie.

Cóż mogę więcej dodać, jest to przeogromnie wspaniała seria, wszystko co autorka przelała na papier, każda sytuacja jest niewyobrażalnie wiarygodna. Myślę, że co niektóre czytelniczki mogą odnaleźć podczas lektury małą cząstkę siebie z przeszłości.

Bohaterowie, jak i w całości fabuła książek Cariny Bartsch trafiła na moją ulubioną półkę. Jest to zdecydowanie miłość od pierwszych stron. Tak więc moje drogie kobietki, jeśli chcecie naprawdę niesamowitej, uczuciowej i pełnej humoru (i nie tylko) miłosnej historii, to musicie jak najszybciej nadrobić tę serię i zanurzyć się w otchłań stworzoną przez tę niemiecką autorkę!

× 9 | link |

@w_swiecie_ksiazek

2021-02-15

7 /10

Przeczytane

„Dopiero kiedy człowiek przeżyje piekło, może docenić piękno nieba”.

„Lato…” skończyło się w momencie pt. ”halo, tak się nie robi”. Jednak rozwiązanie sprawy tajemniczego Luci wcale mnie nie zaskoczyło. Domyśliłam się tego w pierwszym tomie na początku. Nie mniej jednak nie czuję się z tego powodu rozczarowana. Akcja książki zaczyna się w momencie, kiedy Emely jest zła, że Elyas nie pisze, Luca nie pisze… Widocznie drogie dziewczę nie wie, że może też pierwsza napisać. Eh, to pewnie jest zbyt odkrywcze. W każdym razie nie irytowała mnie ona tak bardzo, choć pałać sympatią to do niej nie będę. Często „robiła z igły widły”, jednak dziewczyna czuła się zraniona. Było mi jej nawet szkoda.

Elyas. Mogę go wychwalać w niebogłosy, ale daruję wam tego. Postać jest cudowna, ale tutaj mocno schrzanił sytuację. Niby miał swój motyw, jednak trudno to usprawiedliwiać.

Pierwszy tom był raczej taką zabawną opowiastką miłosną. Natomiast drugi jest dojrzalszy, przepełniony walką i melancholią. Bohaterowie dostrzegają błędy, brakuje im pewności czy jest jakaś szansa, by je naprawić. „Zima…” jest bardziej emocjonalna. Nie oznacza to jednak, że nie jest zabawnie. Scena z pijaną Emely na imprezie halloweenowej wymiata. Płakałam ze śmiechu.

Historia Emely i Elyasa mnie zahipnotyzowała. Moje myśli obracały się wokół niej. Liczyłam godziny, minuty, sekundy, kiedy będę mogła wyłączyć laptopa, by usiąść z czytnikiem i czytać. Nie, nie czytać, pochłaniać. Tę ksią...

» czytaj dalej

| link |

@czytuszru

2021-03-29

9 /10

Są kontynuacje, które są robione na siłę tylko po to by zarobić więcej na dobrej fali 1 tomu. Czytelnik odchodzi wyedy rozczarowany, jednak wie ze nie mógł sobie odpuścić tej lektury. Trochę się tego obawiałam, że i w „zima koloru turkusu” dane mi będzie się z tym zmierzyć.
Jakie było moje zaskoczenie gdy już od 1 strony po prostu wpadłam. Ilość emocji, które wypływają ze stron jest ogromna i nieraz czytałam z zeszklonymi oczami, ściśniętym gardłem czy szerokim uśmiechem rozbawiona przekomarzankami między bohaterami. Było słodko - jednak nie przesłodzone. Dostałam w tej książce wszysyko czego czytelnik może chcieć. A nawet więcej :) nie zginął tu tez świetny żart i lekkość dialogów, które znamy z „lato koloru wisni”

Obydwie części zaliczam do „top” 2021 i wiem ze będę o nich długo pamiętać. Polecam tez każdemu na swojej drodze.
Ktoś kto spodziewa się tylko lekkiego romansu będzie rozczarowany, bo Carina Bartsch daje nam o wiele więcej.
Szykujcie wiec chusteczki, światło i wygodne miejsce - bo długo nie oderwiecie się od „zimy koloru turkusu” :)

| link |