Zemsta. Partnerzy

"[...] Miała wra­że­nie, że wkro­czyła w sam śro­dek mro­wi­ska, a lu­dzie krążą wokół niej w ja­kimś sen­nym wi­dzie. [...]"

Po roku od udanego literackiego debiutu autor Robert Michniewicz postanowił wydać kontynuację książki "Partnerzy. Początek" pod tytułem "Partnerzy. Zemsta". Jest to druga udana historia, w której się tyle dzieje, że można być lekko zagubionym — o ile nie czytało się pierwszej części. Wiadomo, że tutaj będzie bardzo niebezpiecznie, a misje będą zagrażały życiu. Uwielbiam takie historie.
Główni bohaterowie pięknie się przed nami rozwijają. Cały czas muszą mieć oczy dookoła głowy. Nigdy nie wiadomo, czy nie śledzi ich jakiś szpieg — zbir, który marzy o tym, żeby pozbawić ich życia.
W tej części poznamy polskiego polityka — członka rządu — Andrzeja Troickiego, który jest na celowniku bardzo złych ludzi. Czy sprzeda Polskę? Czy zdradzi ją rosyjskiemu wywiadowi działającemu pod przykrywką hiszpańskiej fundacji?
Co Putin ma do naszych oficerów Agencji Wywiadu?
W tej części poznacie dalsze losy oficerów AW Barbary Szymańskiej i Piotra Adamskiego. Cieszę się, że Robert Michniewicz do nich powrócił. Miło było ich spotkać i poprzeżywać z nimi ich niebezpieczne przygody. Niektóre sceny z ich udziałem wywołały we mnie przerażenie, strach i łzy. Były również piękne chwile. Mam nadzieję, że autor przewidział dla nich długą linię życia. I jeszcze nie jedną książkę o nich napisze. Są tego warci.
Fabuła jest jeszcze lepsza niż w poprzed...

Gdzie diabeł nie może tam Michniewicz Baszkę poślę. Dwoje asów polskiego wywiadu w brawurowej akcji na bajecznej Fuerteventurze.

Polski polityk, przebywający na wakacjach na Wyspach Kanaryjskich, dostaje ofertę współpracy od nacjonalistycznej fundacji hiszpańskiej, za którą stoi wywiad rosyjski. Baszka i Piotr mają go obserwować i dostarczyć dowody na jego zdradę. Nikt nie domyśla się, że w ślad za polskimi agentami ruszył bezwzględny zabójca, który na ich wyeliminować.

W tym tomie autor postawił na mniejszą dynamikę akcji koncentrując się bardziej na szczegółowym przedstawieniu mechanizmów działań wywiadowczych. Baśka i Piotr okrzepli w swej pracy, nabrali doświadczenia i z większym spokojem przystąpili do działań. Trochę brakowało mi ognia i brawury pierwszego tomu jednak Wyspy Kanaryjskie to nie Ukraina w stanie wojny więc i realia inne.

Tak jak w poprzednim tomie autor mocno nawiązuje do nieodległej rzeczywistości geopolitycznej. Osobiście sprawia mi to sporo przyjemności ponieważ lubię doszukiwać się różnych konotacji. Wstrząsającym doświadczeniem dla mnie było babranie się po kolana w błocie naszej rodzimej polityki, pełnej brudnych interesów, walki o wpływy, handlowania informacjami i stanowiskami, podczas gdy na Fuerteventurze polscy agenci z hasłem patriotyzmu na piersi ryzykowali swoje życie.

Wygląda na to, że pan Michniewicz na stałe zamierza wpisać Baszkę i Piotra w realia ...