Opinia na temat książki Zapukaj, zanim zginiesz

„Tuż nad tą ozdobą znajdował się grawerowany łaciński napis: „Pulsate antequam moriaris”, który Radek za pomocą translatora w komórce przetłumaczył, jako: „Zapukaj, zanim zginiesz”.”
Aleksander Rogoziński w swej najnowszej odsłonie podbił moje serce. Ja już gdzieś pisałam, że u mnie, co 2 książka autora jest strzałem w dziesiątkę i jak przy poprzedniej bawiłam się średnio tak tu od razu przepadłam…

„(…) zaskoczyło ją to, że każdy z pięciu pokojów miał inne drzwi. Te, do których trzymała teraz w dłoniach klucz, sprawiały wrażenie najbardziej nowoczesnych i kompletnie nie przystawały do tego miejsca, jak by nie patrzeć mającego już swoje lata. Te do kolejnego pokoju pasowałyby prędzej do szpitala niż do prywatnego domu, w odróżnieniu od trzecich, wyglądających, jakby zostawiono je tutaj z dawnych lat. Czwarte przypominały te, jakie najczęściej spotyka się w szkołach, a piąte, zrobione z białych desek i jako takie kojarzące się z południem Europy, ozdobione były srebrną kołatką w kształcie głowy lwa, trzymającego w pysku kółko.”
Rodzeństwo Agata i Radek po spełnieniu określonych wymogów testamentu mogą odziedziczyć Willę po swoim wujku Edwardzie.
Jednak czy zamieszkanie przy ulicy Kryminalnej okaże się bezpieczne, wszak już wcześniej miały miejsce tam niewyjaśnione zbrodnie.
Czy samobójstwo Marty była faktycznie samobójstwem?
Kto zabił Karolinę Studzik i dlaczego zostawił zwłoki z domu wuja Edwarda?
Czy w pokojach umieszczonych na strychu młodzi znajdą odpowiedzi na wciąż pojawiające się pytania?
Dlaczego drzwi można otwierać, co tydzień?

„Pierwsza młodość trwa do czterdziestki. U kobiet. Bo u facetów do pięćdziesiątki.”
Przyjemna, zabawna komedia kryminalna, która da rozrywkę i wytchnienie po dniu pracy. Humor taki jak najbardziej lubię u Alka, bo chyba ta jego wersja odpowiada mi najbardziej.
Polecam książkę, dobra rozrywka gwarantowana.