Opinia na temat książki Zakochaj się, Julio

Mam ostatnio nastrój na ciepłe, baśniowe opowieści, które otulają czytelnika niczym milutki koc. "Zakochaj się, Julio" to właśnie taka magiczna historia, do której większość z nas chciałaby trafić wierząc w szczęśliwe zakończenie. Do tego jakby w pakiecie otrzymujemy wycieczki do Zakopanego i wędrówki po tatrzańskich szlakach, które obfitują w ciekawe wrażenia.

Tytułowa Julia jest nauczycielką matematyki w jednym z krakowskich liceów. Przykre doświadczenia w osobistym życiu spowodowały, że kobieta w całości poświęciła się pracy z młodzieżą. Jej klasa niebawem zdaje maturę, a Julia - dobry wychowawca i prawdziwy pedagog z powołania nawet na finiszu stara się zdopingować uczniów do pracy i pomóc, aby rozważnie i mądrze wybrali swoje dalsze drogi życiowe. Tygodniowy wyjazd do Zakopanego podczas ferii zimowych ma pomóc wychowankom się zrelaksować i naładować akumulatory na majowe egzaminy. Julii też przyda się odpoczynek przez te kilka zimowych dni, które ma spędzić w towarzystwie trzech innych nauczycieli i swojej dobrej przyjaciółki Oli. Niespodziewane zderzenie z intrygującym mężczyzną podczas pobytu na stoku burzy spokój Julii i wprowadza zamęt do jej poukładanego życia. Ściąga też lawinę nie zawsze pozytywnych zdarzeń, którym bohaterka będzie musiała stawić czoła...

Urzekła mnie ta klimatyczna historia i rozbudziła moją wyobraźnię. Wędrówki po szlakach, szusowanie po stokach i ciekawie przedstawione wydarzenia to mieszanka, której trudno się oprzeć. Powieść pani Natalii jest swego rodzaju wizytówką Tatr, pozwala zatęsknić za tamtymi niepowtarzalnymi widokami i atmosferą, której nie znajdziecie w żadnych innych polskich górach.

I jeszcze słów kilka na temat samych wydarzeń... Spodobał mi się pomysł na tę powieść, choć jeśli czytaliście "Obudź się Kopciuszku" to znajdziecie tu podobne klimaty. Tym bardziej, że w pewnym momencie spotkacie ciepłą i serdeczną góralkę - panią Anielę oraz Alicję i Michała skądinąd znanych. Powieść napisana jest lekko i z humorem, chociaż nie brak w niej także przykrych wydarzeń oraz baśniowego nastroju. Taki zupełny misz-masz całkiem nieźle się sprawdził. Są też emocje, może nie jakieś spektakularne, ale działają na wrażliwość. Niestety jak dla mnie zbyt dużo było zbiegów okoliczności i zrządzeń losu, przez co historia zatraciła swój realizm. Potraktowałam ją po prostu jak nastrojową baśń o księżniczce, która gdzieś tam za górami i lasami dojrzała swojego księcia. A co było dalej przeczytajcie w książce... Polecam.