Zaklęcie dla czarownika

Koniec przygody z Jagodą Wilczek i … złość, że to już koniec i że w taki sposób. Nie mówię, że źle, ale tyle tu jeszcze było tematów do rozwinięcia, tyle spraw, które mogły zostać potraktowane nieco szerzej. Trochę szkoda, że autorka zdecydowała się nawet nie tyle zakończyć, co uciąć tak wiele wątków. Jak już chciało się Jagodzie jechać do tego Londynu, to proszę bardzo, ale przecież w Warszawie było jeszcze tyle zagadnień, które wymagały jej zainteresowania … Miałam wrażenie że autorka napisała ten tom z konieczności, bo myślami była już przy zupełnie innej historii. Świetny cykl, ale powinien być dłuższy co najmniej o jedną część.

Najlepsza z cyklu. Uwielbiam Jagodę Wilczek i jej podejście do problemów. Razem z Calebem tworzą fascynującą parę. Ich przygody w Donlonie, magicznej enklawie Londynu i walka z plagą klątw przykuły mnie do książki na dłuższy czas.
Mam nadzieję, że będą jeszcze kolejne tomy z historiami o Wilczej Jagodzie i Uczniu Czarnoksiężnika.

Ostatnie spotkanie z Jagodą Wilczek.... Związana obietnicą daną Calebowi, Jagoda jedzie do Anglii, gdzie ma pomóc w zdjęciu klątwy rzuconej przez Jacoba Reda. Na miejscu okazuje się, że sprawa nie jest wcale taka prosta, bo klątwa zabija, a na zwłokach praktycznie nie zostają ślady, Scotland Yard (ten magiczny) niby współpracuje, ale jakby nie do końca, w ekipie Caleba są ludzie uprzedzeni do Jagody (choć nie wszyscy), a wykonanie zadania wymaga coraz bardziej skomplikowanych i niebezpiecznych zaklęć. Bardzo dobre zamknięcie wątków poprzednich tomów, połączone z przekraczaniem kolejnych granic magii, wyjaśnienie wielu tajemnic, między innymi związanych z rodziną Jagody, doskonale zbudowany klimat, szkoda, że to koniec. To mój ulubiony cykl autorki.

Ostatni tom serii o Jagodzie Wilczek pochłonęłam ekspresowo, a jednak długo zwlekałam z tą recenzją. Zakończenia sagi są bez wątpienia trudne i nie pamiętam kiedy ostatnio byłam jakimś w 100% usatysfakcjonowana. „Zaklęcie dla czarownika”, pomimo mojej miłości do serii i ogólnego zadowolenia, trochę mnie rozczarowało, szczególnie jako ostatni tom.

Tym razem Jagoda wybiera się do Londynu, aby spełnić obietnicę daną Calebowi i zostaje uwikłana w tajemniczą i niebezpieczną sprawę związaną z potężnym czarnoksiężnikiem. Gdyby była to po prostu kolejna część serii, wycieczka za granicę byłaby fajną odskocznią, ale osobiście wolę, kiedy ostatnia część zamyka wątki rozpoczęte w poprzednich częściach, zamiast wprowadzać masę nowych. Tutaj mamy kreację Donlonu – magicznego Londynu, który kryje wiele tajemnic i sam w sobie jest wystarczająco interesujący, a do tego dochodzi mnóstwo postaci, o których koniec końców nie dowiadujemy się zbyt wiele i nie mają większego wpływu na historię. Z kolei bohaterowie dobrze nam znani i kochani pojawiają się na ostanie 10% książki. Mam wrażenie, że tylko powierzchownie poznaliśmy zarówno nowe miejsca jak i osoby, przez co sprawiają wrażenie niepotrzebnych, myślę, że spokojnie można by było napisać o nich jeszcze z dwie książki.

Kolejną sprawą nad którą troszkę ubolewam jest „finalne starcie”. Całe przygotowania i atmosfera przed walką są o wiele bardziej rozbudowane i ekscytujące. Ostatnia walka kończy się w 5 min, co było zauwa...

Magiczny Londyn nęka mroczna i potężna klątwa

Jagoda odwiedza Wielką Brytanię w celu dotykania złożonej Calebowi obietnicy. Chodzi i klatę która rok w rok uaktywnia się w Londynie i sieje spustoszenie. Czy dzięki swojej wiedzy i magii Jagodzie uda się rozwikłać tą zagadkę?

Nie będzie to łatwe, gdyż w nowym miejscu nie dość, że nie wie komu ufać, to na wrażenie, że nie rozumie zasad gry w którą została wciągnięta. Jednak kto by sobie poradził, jeśli nie one?

Wciągająca, magiczna historia z pięknym tłem Londynu. Dużo zagadek, tajemnic i oczywiście magii. Bardzo przyjemnie mi się ją czytało