Cytaty z książki "Zakłamani"

“-Naprawdę nie zauważyłeś jeszcze, że ludzie niejasko ze swej natury nie są życzliwi?”

“Tuż pod skórą, pod tą racjonalną powłoką, szalały jej demony. Wstyd, poczucie porażki, niechęć do samej siebie. Tak właśnie to odczuwała. Kilka razy przemknęło jej przez myśl pytanie, czy byłaby w stanie to wszystko zakończyć.”

“Mam na głowie tyle problemów, że gdybym chciała się zajmowac tym, co ludze o mnie gadają, to już dawno bym zwariowała.”

“Założył jednak jedną ze swych masek, podniósł się z klęczek i wyciągnął do młodego dłoń.”

“Wmawiała sobie, że musi być silna, że da radę. Miała jednak świadomość, że jej prywatne demony zaczynają się już okopywać.”

“Musiała przyznać, że z każdym dniem czuła się coraz bardziej samotna. Nie wiedziała jak długo jeszcze będzie w stanie to wszystko znosić.”

“Jej świat ograniczał się teraz zaledwie do jej własnego ciała. Jedynia nad nim miała jako taką kontrolę. Wszystko inne działo się bez jej wpływu.”

“"Jednak jej częste dywagacje na temat ludzkich słabości, nieumiejętności radzenia sobie z własnymi problemami i irracjonalnych lęków towarzyszących niektórym nienormalnym, niepełnym, wręcz głupimi osobami, które - jej zdaniem - powinno się izolować (...)"”