Zaginięcie Stephanie Mailer

„Zaginięcie Stephanie Mailer” to moja pierwsza przygoda z twórczością Joël Dicker, pisarza szwajcarskiego pochodzenia tworzącego w języku francuskim.
Meghan Padalin, urocza pracownica miejscowej księgarni, ginie przebiegająca obok domu burmistrza w trakcie joggingu, ale sam burmistrz z małżonką i kilkuletnim synem też zostają zamordowani.

„Kiedy człowiek zabije raz, może zabić dwa razy. A kiedy zabije dwa razy, może zabić choćby całą ludzkość. Nie ma już wtedy żadnych hamulców”
Co mi przeszkadzało: mnogość bohaterów, ogrom wątków pobocznych, jakby autor chciał wpleść wszystkie możliwe, tematy pasujące do tego gatunku: gangsterska, narkotyki, skrzywione córeczki bogatych tatusiów, przemoc, zdrady małżeńskie, pragnienie władzy, czy korupcja na szczeblach władzy, a trupy ścielą się gęsto. Powieść zbyt rozciągnięta mająca ponad siedemset stron, a drobny druk utrudniał czytanie.
To, co mnie zaskoczyło: Majstersztyk, zastosowanie narracji pierwszoosobowej na przemian z trzecioosobową. I jedna, i druga narracja jest napisana bardzo rzetelnie i ciekawie. Czytelnik zagłębia się w relacjonowane zdarzenia z pierwszej ręki.

Klasyczny detektywistyczny kryminał, w którym mamy zagadki do rozwiązania z dużą dawkę emocji. Trafnie przedstawione, życie w małomiasteczkowej społeczności. Umiejętne wciąganie czytelnika w sieć kłamstw.

Zaczęłam z dużym apetytem i, nie ukrywam, kredytem zaufania. Do mniej więcej połowy musiałam uruchomić większość rezerw i nie oceniać pochopnie. W okolicach połowy rozległ się trzask i nastąpiła...groteska? Było to tak złe, że wyczerpał się kredyt i chciałam rzucić książkę w kąt. Energicznie. W tym momencie nastąpił ponowny trzask i bieg opowieści powrócił na początkowe tory, co w połączeniu z resztkami kredytu pozwoliło mi ją dokończyć.
To jest bardzo kiepsko napisana książka - mam nadzieję, że wbrew dacie wydania, jest to wyciągnięty z szuflady remanent, który powstał PRZED "Prawdą o sprawie Harry'ego Queberta" i
"Księgą rodu z Baltimore", bo jeśli nie, to autor jedzie na wstecznym.
Wielkie rozczarowanie.

Dziś będzie przewrotnie, zapraszam Was do ogrodu 😀

Wyobraźcie sobie #tajemniczyogród pełen zakamarków, niewidocznych przejść, pięknych roślin a tym samym widoków. Możecie wędrować po nim w swoim tempie, zaglądać w każde miejsce, iść dalej, wracać, przysiąść na ławce. Znaleźć punktów z którego widać sporą część, a na końcu dotrzeć tam skąd jest możliwość zobaczenia całości. Jakkolwiek kusi Was widok na całą przestrzeń, to kompletnie się Wam nie śpieszy. Sama droga jest ogromną przyjemnością...
Właśnie takie są książki Autora, to wejście do tajemniczego ogrodu.

Bogactwo wątków, bohaterów, zdarzeń obecnych i tych wspominanych. Z pozoru dość prosta historia zaczyna tak meandrować, że przestaje się mieć choćby nikłą świadomość gdzie możemy trafić.

To trzecia książka Autora jaką czytałam i po raz trzeci jestem pełna podziwu dla pióra, pomysłowości, sposobu narracji. Jego historie są zawsze tak pełne, bogate. Nie ma tu miejsca na przemoknięcie kogoś w drugim planie, tu wszystko ma swoje miejsce i swój czas.

Pod wpływem książki #zaginięciestephaniemailer przyszła do mnie myśl, że kompletnie nie rozumiem dlaczego tak jej jak i wcześniejszych książek Autora jakoś tu nie widuję. Ilość postów jaką widziałam zamyka się w tak małej liczbie, a to ogromna szkoda bo #wartjakpieron czytać 🤐 pfuuu spacerować po tych ogrodach 😀

"Prawda o sprawie Harry'ego Queberta", zachwyciła mnie przed kilku laty swoją oryginalnością i świeżością, a „Zaginięcie Stephanie Mailer” okazało się równie intrygującą zagadką.

„Ciemna noc nadchodzi”

Na pewno nadeszła przed dwudziestu laty, kiedy w spokojnej nadmorskiej miejscowości doszło do potwornej zbrodni. Czy zaginięcie dziennikarki Stephanie Mailer jest zapowiedzią nadejścia kolejnej ciemnej nocy?

Na odpowiedź czytelnik będzie musiał sporo czekać, bo książka liczy sobie ponad 700 stron, jednak historia, którą niespiesznie opowiada Dicker jest warta każdej spędzonej z nią minuty. Autor, kreśląc przed nami obraz małomiasteczkowej społeczności, w której każdy się zna i nie sposób zachować niczego w tajemnicy ukazuje jednak zbrodnię niemal doskonałą. No właśnie, niemal, bo prawda ma to do siebie, że prędzej czy później wypływa na powierzchnię.

Śledczy, którzy przed laty zamknęli sprawę z sukcesem typując sprawcę, wracają do śledztwa, by upewnić się, że nie popełnili błędu. Z czasem wychodzą na jaw niepokojące informacje zarówno sprawy sprzed lat, jak i działalności Stephanie, a dziwnych zbiegów okoliczności nie można zrzucić na karb przypadku.

Zanurzyłam się w tę historię, toczoną dwutorowo i przedstawianą z różnych perspektyw z ciekawością, którą autorowi udało się podtrzymać aż do zaskakującego końca. Masa ciekawych wątków pobocznych, realistyczni, nieoczywiści bohaterowie i większe i mniejsze tajemnice skrywane przez m...

Spokojnym nadmorskim miasteczkiem wstrząsa straszliwa zbrodnia, burmistrz i jego rodzina zostają zamordowani, ginie też przechodząca nieopodal kobieta. Młodzi i ambitni śledczy dość szybko łapią mordercę, co staje się ich trampoliną do sukcesu.

Dwadzieścia lat później dziennikarka Stephanie Mailer twierdzi, że zatrzymano niewinnego człowieka. Tej samej nocy kobieta znika bez śladu.

Śledztwo w sprawie tajemniczego zniknięcia Stephanie, związane jest niewątpliwie ze sprawą sprzed dwudziestu lat. Komuś bardzo zależy by prawda na zawsze pozostała pogrzebana w mrokach przeszłości.

Dużo tu dygresji, lecz dzięki nim autor umiejętnie przemycił m.in. problem dyskryminacji i nierównego traktowania kobiet na przykładzie pracy w policji, która jest w dalszym ciągu dość mocno zmaskulinizowana; czy wyzwania wychowawcze, przed którymi stoją rodzice krnąbrnych nastolatków.
Absolutnie nie przeszkadzały mi te wszystkie wtręty, bowiem Joel Dicker ma niewątpliwy dar snucia opowieści i przychodzi mu to nadzwyczaj lekko, naturalnie, a przy tym interesująco. Wszystko doprawione zostało ironicznym poczuciem humoru, które ja wprost uwielbiam.
Jest w jego stylu pewna nieśpieszność, która wyhamowuje tempo akcji i pozwala na jeszcze pełniejsze delektowanie się lekturą, a czy może być coś przyjemniejszego w ciepły, letni dzień?

W lipcu 1994 roku w miasteczku Orphea, w czasie trwania festiwalu, dokonano poczwórnego morderstwa, zginął burmistrz, jego żona i syn oraz kobieta, która w tym momencie znalazła się przed ich domem. Komu zależało na śmierci burmistrza? Śledztwo prowadzili młodzi policjanci: Jesse Rosenberg i Derek Scott. W 2014 roku dziennikarka Stephanie Mailer zarzuca prowadzącemu wtedy śledztwo, że została oskarżona niewłaściwa osoba. Następnego dnia okazuje się, że dziennikarka zaginęła.

Historię poznajemy w dwóch osiach czasowych. Akcja toczy się szybko, autor podrzuca różne tropy. Czy po dwudziestu latach okaże się, że sprawcą tamtych morderstw jest jednak inna osoba?

Autor trzyma czytelnika w niepewności do samego końca. Zakończenie jest zaskakujące. Polecam, świetny kryminał, liczne zwroty akcji, nie zrażajcie się grubością książki - 700 stron akcji szybko mija. Dowiecie się, co naprawdę wydarzyło się dwadzieścia lat temu w tej małej miejscowości.

Co naprawdę wydarzyło się w ’94 w Orphei? Co odkryła Stephanie Mailer?

Orphea - spokojna, nadmorska miejscowość, gdzie ludzie mogą prowadzić sielankowe życie. Jednak 30 lipca 1994 zmienia wszystko. To wtedy dochodzi do brutalnego poczwórnego zabójstwa. Czy śledztwo, które zostało wtedy przeprowadzone było prawidłowe? Czy zatrzymano odpowiedniego podejrzanego? Czy zaginięcie z 2014 roku ma coś wspólnego z wydarzeniami sprzed 20 lat? Co odkryją śledczy, który po raz drugi zasiądą do dowodów?

„O tym, co wydarzyło się trzydziestego lipca 1994 roku w Orphea, małym ekskluzywnym kurorcie nad oceanem, słyszeli tylko ludzie, którzy dobrze znali region Hamptons w stanie Nowy Jork.”

Nie da się ukryć, że „Zaginięcie Stephanie Mailer” to taki malutki grubasek liczący ponad 700 stron, który zapisany jest dość malutkim druczkiem. Początkowo troszeczkę mnie to przeraziło, ale po 50 stronach wiedziałam, że przez książkę przelecę jak burza! Do ostatniej strony nie ma tutaj czasu na nudę i ciągle coś się dzieje.

Autor skonstruował genialną, wielowątkową fabułę trzymającą czytelnika w napięciu od samego początku do końca. Do tego klimat małego nadmorskiego miasteczka to coś niesamowitego! Pisarsko książka napisana jest bardzo lekko i swobodnie przez co czyta się ją naprawdę miło.

Śledztwo z 2014 roku przeplata nam się z wydarzeniami z 1994. Na nowo odkrywamy wiele faktów i wraz z policjantami d...

Zaskakująco dobra książka! Powiem krótko: ją trzeba przeczytać!

Recenzja na moim blogu: https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-zaginiecie-stephanie-mailer-joel-dicker/