Książka jest poświęcona sferom życia społecznego związanym z przestrzenią publiczną miasta. Jest to próba oddania specyfiki Warszawy lat małej stabilizacji - zbiorowych zachowań i form przestrzeni: ulic, dworców, restauracji itp. Autor wykorzystał świadectwa osobiste (dzienniki, listy, wspomnienia), prasę, źródła administracyjne, partyjne, milicyjne, wyniki badań socjologów, psychologów i ekonomistów. Podjął rozważania o zmianach cywilizacyjnych wpływających na codzienność. Szukał iunctim między tymi przemianami a rozważaniami teoretycznymi z epoki oraz panującą ideologią.