Opinia na temat książki Wróg bez twarzy

Czy ja już tutaj wspominałam, że mam słabość do Jacka Reachera? Mam nadzieję, że tak. A jeżeli nie, to nadrobiłam to niedopatrzenie przy okazji trzeciego tomu jego przygód.
Prywatny detektyw Costello na zlecenie swojej klientki pani Jacob szuka Reachera. W trakcie poszukiwań zostaje zamordowany. Klientką okazuje się być córka generała, z którą Jacka łączyło coś więcej. Jej ojciec przed śmiercią chciał powierzyć mu rozwiązanie zagadki zaginięcia amerykańskiego żołnierza w Wietnamie. Komuś bardzo zależy, by prawda nie wyszła na jaw. Czy Reacher dokopie się do materiałów wojskowych sprzed lat i ustali co się tak naprawdę stało, zanim zrobi to ktoś, komu zależy by prawda nie wyszła na jaw?
Wróg bez twarzy to kawał dobrej powieści. Znalazło się tutaj miejsce dla akcji, kryminału i odrobiny thrillera. Uwielbiam takie połączenia, zwłaszcza kiedy pierwsze skrzypce gra taka mocna postać jaką jest Jack. Jego odwaga, męskość, testosteron dający o sobie znać dość często, powoduje, że miękną mi kolana.
Był moment kiedy zwątpiłam w tę postać. Ale to było chwilowe zaćmienie, na które nie mam usprawiedliwienia. Uwielbiam cię Jack i nieustannie zostaje pod wielkim wrażeniem twoich umiejętności. Ode mnie 10/10.