Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie

Monika Luna
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów
Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.8 /10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów

Opis

Choroba nie zawsze jest wyrokiem

Czasami bywa tak źle, że nie chce się żyć. Codziennie obowiązki przytłaczają, najprostsze czynności stają się przeszkodą nie do pokonania. A potem nagle znów robi się cudownie.
Tak – w dużym skrócie – wygląda życie osoby z ChAD, chorobą afektywną dwubiegunową.

Monika od ponad dwudziestu lat mieszka w Republice Południowej Afryki. Jej życie od dawna determinuje wpadanie z jednej skrajności w drugą. Gdy po załamaniu nerwowym lekarz diagnozuje u niej chorobę afektywną dwubiegunową, jest zszokowana, ale jednocześnie odczuwa ulgę. W końcu rozumie, skąd brały się te wszystkie huśtawki nastrojów, impulsywne decyzje i doły, z których musiała się wydobywać. Kiedy podejmuje decyzję o leczeniu, uświadamia sobie, że w całym tym procesie nie jest jednak osamotniona…

„Wpadki zdiagnozowanej wariatki – Czadowe życie” to empatyczna, pełna humoru opowieść przesiąknięta afrykańskimi klimatami. Nie jest poradnikiem objaśniającym, na czym polega ChAD, ale proponuje świeże i osobiste spojrzenie na zaburzenia, które obrosły wieloma szkodliwymi stereotypami.

Wydanie 1 - Wyd. Novae Res
Data wydania: 2024-04-18
ISBN: 978-83-8313-981-4, 9788383139814
Wydawnictwo: Novae Res
Stron: 374
dodana przez: NovaeRes

Autor

Monika Luna Urodziła się w Krakowie, od 1997 roku mieszka w RPA. Z wykształcenia projektantka mody, z pasji pisarka oraz miłośniczka podróży po Afryce. Hobbystycznie maluje obrazy olejne inspirowane twórczością Van Gogh'a. Pracuje jako wolontariuszka w szpitalu...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Lekko o tym, co trudne

WYBÓR REDAKCJI
1.09.2024

"Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie" to książka, która przenosi nas w barwny i pełen niespodzianek świat głównej bohaterki, ukazując go przez pryzmat jej nietypowych doświadczeń i błędów życiowych. Autorka, Monika Lunazabiera nas w podróż pełną humoru, autoironii i szczerości, dzieląc się swoimi przygodami i refleksjami, które z pe... Recenzja książki Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie

@joanna123@joanna123 × 5

"Dlaczego ty nie możesz być normalna?"

30.07.2024

Myślę, że wielu z nas nie wie, co oznacza skrót ChAD. Gdyby nie koleżanka z pracy, która od kilkunastu lat leczy się na ChAD i ja należałabym do grona tych nieznających takiego skrótu. Jest to oznaczenie choroby afektywnej dwubiegunowej. Na szczęście książka "Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie" nie jest poradnikiem, ale zapisem wie... Recenzja książki Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie

@Strusiowata@Strusiowata × 33

Opowieści Niezwykłe

2.09.2024

Rozsiądź się wygodnie w fotelu lub na kanapie, jeśli wolisz, drogi Czytelniku. Teraz zamknij oczy i wyobraź sobie, że jesteś w pięknym ogrodzie, otoczony egzotycznymi kwiatami, wieje przyjemny wiaterek, a nad twoją głową rozciąga się cudowne afrykańskie niebo. Gospodyni przygotowała już BRAAI „cotygodniowe święto całego RPA". Pieczony kurczak i in... Recenzja książki Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie

O ChAD na wesoło

22.07.2024

Zaburzenia psychiczne to istna plaga XXI wieku i pewnie dlatego coraz częściej na półkach księgarskich możemy spotkać literaturę opisującą różne choroby tego rodzaju albo autobiografie, w których autorzy opisują swoje życie. Tak też zrobiła Monika Luna w swojej książce pt. „Wpadki zdiagnozowanej wariatki” cz. I „Czadowe życie”. Autorka od wiel... Recenzja książki Wpadki zdiagnozowanej wariatki cz. I Czadowe życie

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@przyrodazksiazka
2024-10-13
10 /10
Przeczytane

Jest jedna rzecz, która najbardziej zwróciła moją uwagę. Chodzi mi o zdanie głównej bohaterki, która pomimo życiowych przeszkód postanowiła się nie poddawać. Ona wiedziała, że jest chora, nawet opisuje nam te wszystkie sytuacje w których choroba jej się objawiała. Powiedziała, że nie ważne na co jesteśmy chorzy, to nigdy nie powinno nam przeszkadzać w spełnianiu swoich marzeń. Pomimo tego, że czasami choroba to wyrok, to jednak zawsze jest ten czas na zrobienie rzeczy, które się pragnie. Nasza bohaterka choruje na dwubiegunowość afektywną. Powiedzmy, że w jednym świecie jest zwyczajną kobietą, a w drugim osobą niezrównoważoną, która nie panuje nad tym, co robi i widzi oraz słyszy rzeczy, głosy oraz osoby, które są obecne tylko dla niej. Oczywiście pisze tutaj o tym w formie żartobliwej, nie mniej jednak porusza czasami zwyczajne problemy, które dla tej drugiej ja, potrafią przybierać zupełnie odwrotnie znaczenie. Ona opisuje nam chwilę obecną, a później sceny, które się u niej pojawiły, je przedstawia trochę ogólnie i następnie jesteśmy w czasie, kiedy się one skończyły na tym konkretnym etapie. Pomimo dużej dawki humoru zwraca też uwagę na to jak jest traktowana przez innych. Nieraz ze względu na jej chorobę inni traktują ją jak upośledziną, bo nie wiedzą, że czasami żyje, czuje i myśli zupełnie normalnie. W tych momentach jest jej przykro i później wchodzi do niej to drugie ja, które jakby w nienormalny sposób chce ją chronić, pomóc jej się wydostać z miejsca w którym ...

× 2 | link |
OB
@obydwiezaczytane
2024-05-29
10 /10

Kiedy otrzymałam propozycję recenzji książki #wpadkizdiagnozowanejwariatki pomyślałam, że to może być ciekawa i pouczająca lektura. Dostałam to i jeszcze więcej ponieważ powieść okazała się wykwintna i unikatowa.

Choroba nie zawsze jest wyrokiem.
Czasami bywa tak źle, że nie chce się żyć. Codziennie obowiązki przytłaczają, najprostsze czynności stają się przeszkodą nie do pokonania. A potem nagle znów robi się cudownie.
Tak – w dużym skrócie – wygląda życie osoby z ChAD, chorobą afektywną dwubiegunową.
Monika od ponad dwudziestu lat mieszka w Republice Południowej Afryki. Jej życie od dawna determinuje wpadanie z jednej skrajności w drugą. Gdy po załamaniu nerwowym lekarz diagnozuje u niej chorobę afektywną dwubiegunową, jest zszokowana, ale jednocześnie odczuwa ulgę. W końcu rozumie, skąd brały się te wszystkie huśtawki nastrojów, impulsywne decyzje i doły, z których musiała się wydobywać. Kiedy podejmuje decyzję o leczeniu, uświadamia sobie, że w całym tym procesie nie jest jednak osamotniona…

Książka rozwiewa stereotypy związane z chorobą afektywną dwubiegunową. Zanim przeczytałam tą powieść inaczej wyobrażałam sobie jak ona przebiega, czym jest dokładnie. Obawiam się, że użyłabym nawet zwrotu niegrzecznego typu wariat itp.

Autorka nie poucza, nie dostarcza encyklopedytcznych informacji. Przybliża, motywuje, wyjaśnia, opowiada o swoim życiu z ChAD. Zaprasza w podróż do swojego pokręconego Czadoweg...

× 2 | link |
@paulina2701
2024-09-13
10 /10
Przeczytane

Wciągająca opowieść napisana z perspektywy osoby borykającej się z ChAD. Autorka pokazuje, że diagnoza nie musi wiązać się z radykalnymi zmianami w życiu, jednak uświadamia jednocześnie, że warto szukać pomocy i współpracować ze specjalistami, by nie musieć rezygnować z tego, co daje największą radość. Z treści niemal promieniuje ogrom energii. Fabuła jest wciągająca i sprawia, że z przyjemnością przechodziłam do kolejnych rozdziałów.

× 2 | link |
@Kurtho
2024-09-05
6 /10
Przeczytane
@joanna123
2024-09-01
9 /10
@Strusiowata
2024-07-30
7 /10
Przeczytane
@sylwiacegiela
2024-07-10
10 /10
Przeczytane
@amatlosz65
2024-06-06
9 /10
Przeczytane
@AnnaKatarzyna
2024-08-27
8 /10
Przeczytane Psychiatria Biografia/autobiografia Nauki społeczne

Cytaty z książki

Choroba nie zawsze jest wyrokiem
o szacunek też niestety trzeba walczyć
Dzisiaj jesteś, a jutro może cię nie być. Cieszcie się życiem, rodziną, pasjami. Jeśli przyjdzie katastrofa, to przyjdzie i my, zwyczajni ludzie, raczej nie mamy na to aż tak wielkiego wpływu.
A określenia, takie jak świr, wariatka, głupia, po prostu mnie śmieszą, gdyż zwykle odzwierciedlają poziom umysłowy tego, kto ich używa.
Tak samo kiedyś śmieszyło mnie nazywanie mnie ,,kaczką'' w szkole. Nie przeczę na początku bolało, ale potem [...] ta kulawa kaczuszka zabrzmiała w moich uszach... słodko. Zaczeło mnie to coraz bardzeij utwierdzać w przekonaniu, że jestem inna, ale nie gorsza
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl