Opinia na temat książki Wołanie kukułki

Detektyw Cormoran Strike prowadzi śledztwo w sprawie domniemanego samobójstwa supermodelki Luli Landry. Brat zmarłej uważa inaczej niż Policja. Sądzi, że doszło do zabójstwa jego siostry. Prosi o wyjaśnienie sprawy właśnie Strika, któremu pomaga Robin – asystentka tymczasowa.

"Wołanie kukułki" to kryminalna podróż do głębi ludzkiego umysłu. Strona po stronie, zdanie po zdaniu, dialog po dialog słuchałem, analizowałem i próbowałem wyciągać wnioski. Wcieliłem się w rolę "archeologa wśród ruin bolesnych ludzkich wspomnień".

"Umarli mogą mówić jedynie ustami tych, którzy nadal żyją, i za pośrednictwem pozostawionych po sobie śladów ".

Kroczyłem przez tę historię w myśl tych słów. Wraz z Cormoranem i Robin szukałem śladów mogących poprzeć teorię brata zmarłej. To było żmudne, niespieszne śledztwo. Nie było tutaj jakiś zaskakujących zwrotów akcji. Strumieniami nie lała się krew. Przez pryzmat czytanych literek nie przewijały się brutalne obrazy. Mimo to zaciekawiło mnie i zaangażowało. Przemierzaliśmy pokryte gęstą mgłą mroku uliczki Londynu i dumaliśmy nad faktem, "jak kapryśny bywa los przypominający przypadkowe rzucenie kostką".

To był całkiem dobry kryminał. Interesujący wstęp do serii kryminalnej. Mnie przekonał i zmobilizował, by w przyszłości sięgnąć po kolejne tomy.

Polecam! Czytaj!