„Wioska wdów” to powieść z kategorii true crime opisująca wydarzenia z wioski Nagyrév na Węgrzech, której mieszkanki otruły co najmniej 160 mężczyzn oraz dzieci w latach 1914– 1929.
Patrząc na nieprawdopodobny skład morderczyń – wiejskich żon, matek i córek – można dojść do wniosku, że to mogło się zdarzyć każdemu i wszędzie. Główną postacią i prowodyrką wydarzeń była wiejska akuszerka, znana jako ciocia Suzy. Kobieta destylowała arszenik z lepiku na muchy i rozdawała kobietom z Nagyrév, pytając przy okazji: „Dlaczego zawracasz sobie nim głowę?”. W ten sposób zachęcała do pozbycia się niechcianych dzieci czy okrutnych małżonków.
Liczba zmarłych rosła bez konsekwencji. „Wioska wdów” opowiada o tym, jak niektóre kobiety pozbywały się chorych krewnych, a inne używały arszeniku jako sposobu na otrzymanie spadku. Koszmar trwał przez ponad piętnaście lat, aż niezwykła wskazówka ujawniła zbrodnie w 1929 roku. Gdy prokurator żądny sprawiedliwości prowadził śledztwo, dziennikarze z całego świata – w tym „New York Timesa” – przyjeżdżali, by relacjonować dramatyczne wydarzenia.
„Wioska wdów” to napisane przez zręczną dziennikarkę, fachowe przedstawienie tej wstrząsającej historii w szczegółach. Poczynając od pierwszych morderstw, aż po ostatnie powieszenie.
Wydanie 1 - Wyd. Mova