“Ruch był jedyną rzeczą, jaka mogła ukoić rozpacz (...).”
“- Nie ma potrzeby się martwić; dzisiaj usłyszysz mnóstwo dobrych wieści. Wierz mi. - Dobrych wieści? Czy nie wybraliście nas dlatego, że uważaliście nas za inteligentnych?”
“- I choćby nie wiem co się działo - Thomas, błagam, nie otwieraj tej swojej jadaczki. - Ty też, Minho - dodała Brenda.”
“Czuję się tak, jakby mi tańczący Poparzeńcy podeptali łeb.”
“-Spoko - odparł Thomas, czując się odważniejszy z każdą minutą. -Wylaksuj, staruszku, Wyglądasz, jakbyś był trzy kroki od zawału serca.”
“,,- Zadbam o to, żebyś dostał coś do zjedzenia- zawołała doktor Wright.(...) - Chcę stek- powiedział.- I krewetki. I raki. I naleśniki. I batonika. - Przykro mi, będziesz musiał zadowolić się paroma kanapkami. Thomas westchnął. - Kto by pomyślał''.”
“Jakim cudem zawsze pakujemy się w te kłopoty?”
“- Zabieramy się stąd - powiedział Thomas, i była to jedna z najsmutniejszych rzeczy, jakie kiedykolwiek usłyszał z własnych ust. - Chodźcie. Minho gwałtownie przeniósł wzrok na Thomasa, wyglądając tak, jakby ugodzono go w samo serce.”