"Wieczność dopełni" to reprezentatywne wydanie kanonu poezji Joanny Pollakówny. Obok blisko pięciuset wierszy z jej kolejnych tomików, zebranych i opatrzonych przedmową Jana Zielińskiego, zawiera 60 niedrukowanych wierszy, odnalezionych przez Agatę Szulc-Woźniak podczas pisania - pod kierunkiem prof. Katarzyny Kuczyńskiej-Koschany - pracy doktorskiej o twórczości Pollakówny. Joanna Pollakówna – córka poetów, Wandy Grodzieńskiej i Seweryna Pollaka, żona tłumacza i wydawcy Wiktora Dłuskiego – była też historykiem sztuki i autorką książek dla dzieci.
W ostatnich dekadach twórczość poetycka Pollakówny, za życia autorki cenionej przez grono wtajemniczonych, zaczęła zdobywać szerszy krąg czytelników. Świadectwem tego jest wyczerpana edycja "Wierszy zebranych" (Mikołów, 2012), przekłady (dwujęzyczny tomik "Avare clarté" w tłumaczeniu Alice-Catherine Carls, 2014), tom pokonferencyjny "Strony Joanny Pollakówny" (Warszawa, 2017), monografie "Próba bólu" Wojciecha Kudyby (Warszawa, 2016), "Między zachwytem a cierpieniem" Ewy Góreckiej (Bydgoszcz, 2019) oraz poświęcone tej twórczości doktoraty.
W ostatnich dekadach twórczość poetycka Pollakówny, za życia autorki cenionej przez grono wtajemniczonych, zaczęła zdobywać szerszy krąg czytelników. Świadectwem tego jest wyczerpana edycja "Wierszy zebranych" (Mikołów, 2012), przekłady (dwujęzyczny tomik "Avare clarté" w tłumaczeniu Alice-Catherine Carls, 2014), tom pokonferencyjny "Strony Joanny Pollakówny" (Warszawa, 2017), monografie "Próba bólu" Wojciecha Kudyby (Warszawa, 2016), "Między zachwytem a cierpieniem" Ewy Góreckiej (Bydgoszcz, 2019) oraz poświęcone tej twórczości doktoraty.