Paweł Marek Huelle – polski pisarz. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. W trakcie sierpnia 1980 był jednym z inicjatorów apelu o powołanie niezależnej organizacji studenckiej. Zaangażowany następnie w działalność związaną z NSZZ „S...
Pozostałe książki:
Wszystkie książki Paweł Huelle
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Zabawy dziecięce w PRL-u
WYBÓR REDAKCJI
22.11.2022
W tej książce dziejącej się w latach 60. w Gdańsku opowiada Huelle historię kilku chłopców: Szymka, Pawła i Piotra i ich koleżanki – Elki, którzy znajdują w koledze ze szkoły, tytułowym Weiserze, swój ideał mężczyzny: kogoś, kto potrafi poskramiać dzikie zwierzęta, grać w piłkę jak Lubański, uczyć kolegów strzelać z prawdziwej broni. Jest więc Wei...
Recenzja książki Weiser Dawidek
I znowu Huelle. Tym razem jego debiutancka powieść „Weiser Dawidek”. Czarująca niejednoznacznością i oniryzmem, obiecująca powrót w świat dzieciństwa, kusząca niedopowiedzeniami.
Choć od początku wiemy, że nie doczekamy się prostego rozwiązania zagadki, to książka do końca pozostaje intrygująca fabularnie. Tytułowy Weiser jest żydowskim jedenastolatkiem. To samotnik. Odmieniec. Wychowywany przez dziadka na przedmieściach Gdańska. Podczas upalnych wakacji zainteresuje swoją osobą garstkę szkolnych kolegów. Odmieni ich wakacje. Poszerzy krąg doświadczeń. Zostawi wiele pytań. Huelle stworzył niezwykle sugestywny obraz upalnych letnich dni, dziecięcych zabaw, marzeń i pragnień. Dziecięcej czystości doznań i dziecięcej wrażliwości. Akcja książki toczy się w różnych płaszczyznach czasowych: obok letnich miesięcy połowy lat pięćdziesiątych XX w., mamy wspomnienie lat późniejszych oraz teraźniejszość, czas „niepisania” tej książki. Rozłożenie opowieści w czasie pełni tu ważną rolę: nakłania do rozważań nad procesem pamięci i zapomnienia oraz nad różnym ciężarem tego samego wydarzenia dla jego uczestników.
Czytając „Weisera Dawidka” nie sposób nie dostrzec drugiego dna opowieści. W książce aż gęsto od aluzji, symboli, wieloznaczności. Mnie ogromną przyjemność sprawiło zarówno dosłowne czytanie książki, jak i krążenie wokół, dobieranie kolejnych kluczy interpretacyjnych, aż wreszcie wędrowanie, wybranym przeze mnie, drugim dnem.
× 2 | link |
AN
@heroina
2009-07-08
1
/10
Przeczytane
kiepsko...
× 1 | link |
@AlbertNeri
2008-09-07
10
/10
Przeczytane
Dawno szukałem książki napisanej w takim stylu! Cudownie się ją czyta w gorące, letnie dni bo wracają marzenia i wcielając się w bohatera znów czujemy się dziećmi!!! REWELACJA
| link |
@keskese87
2011-08-20
Pisałam o niej pracę licencjacką, 60str, można interpretować i interpretować, często porównywana do "Blaszanego bębenka", bardzo dobra.
| link |
@sqrzak
2009-02-14
10
/10
Przeczytanesqrzakowe zaczytanie
Nie bez przyczyny uznana za najlepszą książkę lat 80-tych. Mnogość interpretacji, senna, ciężka atmosfera plaży w Jelitkowie, magia.
| link |
@LadyEssex
2009-08-18
8
/10
Przeczytane
Nie czytało jej się tak źle, ale chyba nadal nie całkowicie ją rozumiem. :(
| link |
@bhuushhitaam
2009-08-27
8
/10
Przeczytane
podobała mi się, ale chyba nie do końca ją zrozumiałam