Biografia Wacława Potockiego podczaszego krakowskiego w latach 1678–1685 i jednego z głównych twórców barokowych w Polsce, poety, epika, satyryka i moralisty.
Zaczął pisać około 1646 namówiony przez szwagra – Samuela Przypkowskiego. Był typowym reprezentantem epoki i poezji ziemiańskiej, pisał romanse i fraszki, nie odchodząc od poezji religijnej (Dialog o zmartwychwstaniu Pańskim), i antyklerykalizmu, który zawarł m.in. w wierszu poświęconym księdzu. Obawiał się, że duchowieństwo zmieni szlachtę w chłopów, a krajem będzie rządził kler razem z królem i Żydami. Przez Aleksandra Brücknera, który szereg swych prac poświęcił temu poecie, uważany był za najoryginalniejszego i najbardziej narodowego poetę dawnej Polski.
Zaczął pisać około 1646 namówiony przez szwagra – Samuela Przypkowskiego. Był typowym reprezentantem epoki i poezji ziemiańskiej, pisał romanse i fraszki, nie odchodząc od poezji religijnej (Dialog o zmartwychwstaniu Pańskim), i antyklerykalizmu, który zawarł m.in. w wierszu poświęconym księdzu. Obawiał się, że duchowieństwo zmieni szlachtę w chłopów, a krajem będzie rządził kler razem z królem i Żydami. Przez Aleksandra Brücknera, który szereg swych prac poświęcił temu poecie, uważany był za najoryginalniejszego i najbardziej narodowego poetę dawnej Polski.
Za życia Potockiego oprócz Pocztu herbów i dwóch pomniejszych panegiryków, nie ukazał się drukiem żaden inny jego utwór.