W pustyni i w puszczy

Name: W pustyni i w puszczy
Rating: 6.54 (449 reviews)
ISBN: 8321605710

Henryk Sienkiewicz

6.5 /10

Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 449 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6.5 /10

Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 449 ocen kanapowiczów

Opis

W pustyni i w puszczy – powieść dla młodzieży z 1912 autorstwa Henryka Sienkiewicza. Książka opowiada o przygodach Stasia Tarkowskiego i Nel Rawlison w Afryce.

Data wydania: 1987

ISBN: 83-216-0571-0, 8321605710

Wydawnictwo: Śląsk - Wydawnictwo Naukowe

Seria: Biblioteka Dzieci i Młodzieży

Kategorie: Lektury, Literatura młodzieżowa, Powieść polska, Powieść, Literatura przygodowa

Stron: 432

Mamy 63 inne wydania tej książki

Autor

Henryk Sienkiewicz

Urodzony 5 maja 1846 roku w Polsce (Wola Okrzejska)

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz, herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całok...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Henryk Sienkiewicz

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Powrót po latach. Czy udany?

20.02.2020

W pustyni i w puszczy czytałam pierwszy raz prawie ćwierćwieku temu, bodajże w 2 lub 3 klasie podstawówki. Pamiętam, że wówczas byłam nią zachwycona! Ostatnio postanowiłam sobie ją przypomnieć, tym razem w formie audiobooka.Czy powrót po latach mnie rozczarował? Zdecydowanie nie! Chociaż do audiobooków dopiero się pomału przekonuję (jestem ... Recenzja książki W pustyni i w puszczy

@NieTylkoBestsellery

Przygoda życia

20.02.2021

Jedna z najpopularniejszych powieści Henryka Sienkiewicza - znanego, polskiego noblisty, który napisał tę książkę na podstawie prawdziwej historii. Bardzo wiele podróżował, stąd jego wspaniałe idee. Historia opowiada o dwójce przyjaciół, małej Nel i nastoletniego Stasia. Podczas podróży przez pustynię dzieci zostają porwani . Udaje im się uciec le... Recenzja książki W pustyni i w puszczy

@olgajarozek

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae

2020-05-08

Przeczytane Z historią w tle Lektury szkolne - ponowne starcie Klasyka i okolice czyli nie wstyd czytać przy ludziach Mam w domu 📚

A na koniec kierowca parowca wstał i klaskał.

Taka naszła mnie myśl po skończeniu przed chwilą "W pustyni i w puszczy". Myśl ta jest oczywiście mało wysublimowana, można nawet rzec że obraźliwa, ale zderzenie moich dziecięcych wspomnień z rzeczywistością, wywołało u mnie pewną chwilową niestabilność umysłową.

Wiadome mi, że Sienkiewicz pisał "ku pokrzepieniu serc", ale że to pokrzepienie było momentami takie przaśne, to już zdążyłam przez lata zapomnieć. Zresztą gdy czytałam po raz pierwszy historię wędrówki młodych bohaterów przez dzikie ostępy, byłam zachwycona przede wszystkim opisami przyrody Afryki. Chciałam jak Staś przemierzać niezbadane rejony (kruchość i nijakość Nel nigdy nie wzbudzała we mnie zainteresowania) i oglądać te wszystkie wspaniałe dzikie zwierzęta.

Mając trzydziechę na karku, opisy krajoznawcze Sienkiewicza przestały być dla mnie tak fascynujące, a przebijać się zaczęły mniej chlubne elementy. Trochę zaskoczyła mnie brutalność, którą autor obdarzył Stasia (czternastoletni chłopiec zabijający bez mrugnięcia okiem?? Musiałam wyprzeć ten fragment, zupełnie o nim nie pamiętałam), zniesmaczył mnie sposób potraktowania tematu kolonializmu i tubylczej ludności, na elementy "pokrzepiające" dotyczące patriotyzmu i religii przymknęłam już oko, podobnie jak na przesadną wspaniałość Stanisława i zestawioną w kontraście zupełną bierność Nel.

Tak właśnie czas zmienia odbiór niektóryc...

» czytaj dalej

× 14 | Komentarze (2) | link |

@adam_miks

2021-09-19

Przeczytane

Historia Stasia i Nel jest znana mojemu pokoleniu ( rocznik 1967) dzięki filmowi Władysławowi Ślesickiego z roku 1973 i miniserialowi, który pojawił się na małych ekranach rok później. Książkę znam, na wyrywki. W młodości nie zauważyłem różnicy wieku między głównymi bohaterami. Nie zauważyłem ( niezbyt doceniłem) także roli Stasia w powieści. Jest on na dzisiejsze dni dzieckiem, a jednak nie ugiął się wobec obcej tyranii. W latach II Wojny Światowej było w Polsce wielu takich Stasiów. W czasach grozy dzieci szybciej dojrzewają? W dzieciństwie nie zdziwiło mnie zakończenie, które dużo mówi o stosunku do wieku kobiety. Teraz nie przyjąłbym go, tego zakończenia, aż tak bezkrytycznie.

Filmu z roku 2001 nie oglądałem, nie chciałem. Popsułbym sobie smak młodości. Analizowałbym, analizowałbym, aż bym wpadł w czarną dziurę. Czyli w nic. A tak – Staś ma twarz Tomasza Mędrzaka, a Nell to Monika Rosca. I niech tak pozostanie do końca. Filmu i życia.

× 5 | Komentarze (1) | link |

@Booka

2021-06-14

4 /10

Przeczytane

"W pustyni i w puszczy" to wprawdzie książka podróżnicza, o przygodach Stasia i sympatycznej małej Nel, a książki tego gatunku raczej powinny interesować i wciągać (tak jak np. "Przygody Robinsona Cruzoe"), jednak jeśli chodzi o tę pozycję - Sienkiewicz zanudza czytelnika zbyt obszernymi opisami. W szczególności jeśli chodzi o przyrodę.

Nie zaliczam jej do najgorszych lektur szkolnych, tylko do średnich i nie daję bardzo niskiej oceny bo mimo tych przydługich opisów i czasem nieciekawych fragmentów przygód Stasia i Nel ani razu nie znudziła mnie tak, żeby przy niej zasnąć.

× 2 | link |

@Sargento_Garcia

2019-11-02

5 /10

Przeczytane

Gdy czytałem w podstawówce jakoś znacznie bardziej mi się podobała - chyba przez ten czas stałem się bardziej wybredny ;)

× 2 | link |

@atrammarta

2010-05-09

3 /10

Przeczytane

O zgrozo. Jedyna książka, z którą prowadziłam zażartą bitwę. Rozum mówił: "Przeczytaj, będziesz miała problemy w szkole.", serce: "Czy naprawdę Cię, do jasnej cholery, interesuje gaj akcji albo to, że Nel była tak cudowna, że nikt do niej się nie umywa?!". Rozumiem, że Sienkiewicz był swego rodzaju odpowiednikiem telewizji - to, co zobaczył mógł przekazać normalnym ludziom jedynie na papierze. Ale, no kurczę, ile można czytać o krajobrazie?! Najgorsza lektura szkolna, najgorsza! Nel była więcej niż drażniąca. Mogłam znieść nawet ciągnące się w nieskończoność opisy, ale tej dziewuchy - nie.

× 1 | link |

@Avenix

2012-05-06

8 /10

Przeczytane

Do książki przede wszystkim zbliżył mnie film, bodajże z 2005 roku. Bardzo mi się spodobał, dlatego, gdy mieliśmy to jako lekturę w podstawówce zabrałem się do czytania. Książka bardzo mi się spodobała i polubiłem głównych bohaterów. Zastanawiam się czasem, czemu wiele ludzi ocenia książkę negatywnie.

× 1 | link |

@LadyEssex

2011-07-30

10 /10

Przeczytane

Uwielbiam! Jeszcze w podstawówce czytałam, ale wtedy jej nie dokończyłam. Teraz do niej przysiadłam i jestem zachwycona. Wyjątkowe przygody w wyjątkowej oprawie opisów przyrody i przeżyć bohaterów. Choć to lektura, polecam każdemu, bo naprawdę warto.

× 1 | link |

@werkabooks

2024-03-17

Przeczytane

Książka,, W pustyni i w puszczy " autorstwa Henryka Sienkiewicza przeczytałam w klasie 5. Była to moja lekturą. I choć dostałam ją w nagrodę za,, wzorowe czytelnictwo" od mojej ukochanej bibliotekarki Pani Basi, która mnie,, zaraziła" miłością do książek. To miałam do tej książki duży dystans. Rozlegle opisy przyrody troszkę mnie nużyły, choć później książka bardzo mnie zaciekawiła. To ewidentnie dowód na to, że,, nie ocenia się książki po okładce "", choć ta mi się podoba.
Książka, opowiada o przygodach dwojga dzieci, które podróżują przez dziką i niebezpieczna, ale bardzo piękna Afrykę. Obszerne opisy przyrody, obyczajów, kultury tak odmiennej od naszej potrafią jednocześnie znużyć, jak i zaciekawić. Pozwalają też na lepszą wyobrażenie sobie całej sytuacji w jakiej znaleźli się mali bohaterowie.
Jest to książka, która uczy nas pokory, pokazuje jak duża siłę potrafi mieć miłość dziecka do rodzica i na odwrót.
Jednocześnie pokazuje, że nawet bardzo zarozumiała i kapryśna osoba jaką był początkowo główny bohater Staś pod wpływem różnych wydarzeń potrafi wykazać się odwaga i życzliwością. Zaś z pozoru krucha i chorowita Nell, staje się dzielną, mądra i wrażliwa na krzywdę innych osobą.
To wszystko daje czytelnikowi do myślenia i sprawia, że lekturą choć napisana bardzo dawno temu nadal niesie za sobą aktualne wartości tak ważne dla rozwoju dzieci i młodzieży także i dziś. Polecam ta książkę

| link |

@potworek.czyta

2021-12-15

6 /10

Przez to, że nie jestem fanką długich opisów przyrody, książka trochę mnie denerwowała.
Było ich po prostu za dużo. Cały pomysł, by główni bohaterowie zostali skazani sami na siebie i w niebezpiecznych okolicznościach, powalił mnie na kolana!
Mimo nie odciągnięć w postaci rozwlekłych opisów, które mnie zniechęcały do tej pozycji, mogę śmiało powiedzieć, że historia nie była taka zła jak ją diabeł malował.
Sami w obcym miejscu, podróżowali by na powrót znaleźć się pod opieką rodziców. Mimo wszystko, uważam, że jest masa innych wspaniałych książek, które mogłyby zostać wykorzystane jako lektury szkolne.

| link |

@Darcia

2011-03-16

Przeczytane Nielubiane Lektury szkolne Wypożyczone Henryk Sienkiewicz

Jedna z tych lektur przeznaczonych dla podstawówki, którą możemy obarczać chociaż częścią winy za to, że teraz tak mały procent młodzieży w ogóle po książki sięga - okej, ja rozumiem, lektury nie muszą być fajne, ale to na dalszym poziomie kształcenia, w gimnazjum, liceum. W podstawówce powinny być stosunkowo lekkie dzieła, które pokażą dzieciom, że czytanie książek nie musi być przykrym zajęciem, a nie książki, które mają tak długie opisy, że aż się przysypia...

| link |

@karolina336

2012-04-03

Przeczytałam w podstawówce jako lekturę... Nie wiem jakim cudem dotrwałam do końca. Nie chcę podważać umiejętności Sienkiewicza. W końcu to jeden z największych polskich pisarzy, ale ja po prostu nie cierpię jego książek i stylu. Ciężki moim zdanie jest też język, no w końcu Sienkiewicz pisał lata lata temu. Choć z tego co pamiętam język był trudniejszy do ogarnięcia w "Krzyżakach". Tak czy siak dla mnie potworna nuda.

| link |

@julia_maria95

2010-03-06

Przeczytane

Moja lektura w klasie czwartej. Tak, w czwartej. Nie wiem w jaki sposób napisałam z niej sprawdzian na 4+. Przeczytałam połowę książki, bo nie zdążyłam przebrnąć przez całą przez dwa miesiące, a uwierzcie - książki czytać kocham. Nienawidzę tej książki z całego serca, nie lubię się z książką nudzić. A z tą niestety nudziłam się nieziemsko. Zaczynając rozdział nie pamiętałam poprzedniego. Chaos w głowie.

| link |

@vladkru

2011-01-25

10 /10

Przeczytane

"W pustyni i w puszczy" przeczytałem po raz pierwszy jako uczeń piątej klasy (wtedy książka była lektura dla klas siódmych) i od tego czasu sięgałem po nią wielokrotnie. Czytałem ją głośno pierwszemu synowi, potem drugiemu, a tego roku przeczytam wnukowi. To piękna, mądra i wciągająca opowieść, to część naszej literackiej i kulturowej tradycji.

| link |

@Fonin

2011-03-16

Przyznam się, że dalej niż za pierwszą stronę nie wyszłam. Czytałam ją może z dziesięć razy i nie mogłam pójść dalej. Co nie znaczy, że z omówienia nie dostałam piątki, ale nie czytałam i chyba nigdy tego nie zrobię. Ale to chyba zależny od tego co kto lubi. Ja wielka fanka książek nie przeczytałam, a klasowy matołek zrobił to trzy razy :D.

| link |

@czpiotka

2009-09-27

8 /10

Przeczytane

Nigdy nie lubiłam czytać lektur, to jak czytanie na przymus. Czy coś Ci się podoba czy nie musisz przeczytać i szczerze mówiąc nie czytałam lektur. Ale "W pustyni i w puszczy" to taki wyjątek, wciągnęła mnie i nie żałuję bo warto było przeczytać. Myślałam że będzie okropnie nudna a tutaj proszę niespodzianka. Jednym słowem - polecam.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Słuchaj Stasiu! Śmiercią nie wolno nikomu szafować, ale jeśli ktoś zagrozi twej ojczyźnie, życiu twej matki, siostry lub życiu kobiety, którą ci oddano w opiekę, to pal mu w łeb, ani nie pytaj, i nie czyń sobie z tego żadnych wyrzutów.”

“Zwykle kiedy długo się kogoś nie widzi, gromadzi się w pamięci wszystkie informacje, którymi chce się podzielić z daną osobą. Niestety z czasem robi się ich tak dużo, że w końcu jedna po drugiej zaczynają umykać jak ziarenka piasku. To niemożliwe, aby je wszystkie zapamiętać. Ostatecznie, kiedy przychodzi wyczekiwane spotkanie, i tak porusza się tylko najważniejsze tematy, a tymi drobniejszymi nie zawraca się już głowy. Tyle że to właśnie z drobnostek składa się życie.". ”