W domu snów

Po przeczytaniu "W domu snów" mam mieszane uczucia. Książkę wygrałam w rozdaniu na Facebooku i dosyć długo nie mogłam się za nią zabrać. W końcu jednak doczekała się mojej uwagi. Na początku byłam bardzo zdezorientowana, nie wciągała mnie historia autorki. Chociaż bardzo się starałam czytało mi się ją ciężko. W końcu jednak zainteresowała mnie na tyle, żeby ją dokończyć.

W książce zawarta jest spora ilość terminologii, która może nie jednemu przysporzyć problemów w zrozumieniu tekstu. Autorka nie szczędzi też "łaciny podwórkowej", chociaż to akurat nie przeszkadzało mi tak bardzo.
Po skończeniu książki mogę stwierdzić, że nie była dla mnie łatwa.

Historia autorki pokazuje, że przemoc nie jest jedynie domeną mężczyzn. Dlaczego nie zrezygnowała ze związku, w którym doświadczała przemocy? Bardzo dobrze autorka opisuje emocje jakie jej towarzyszyły w poszczególnych sytuacjach. Poznajemy, że wbrew temu co każdy sobie myśli, zakończenie toksycznego związku wcale nie jest takie łatwe i pozostawia traumę do końca życia.

Książka napisana w dość specyficzny sposób. Chociaż przeczytałam ją do końca czuje pewien niedosyt.
Być może to styl opowieści lub język mnie nie przekonały, albo autobiografie nie są dla mnie.
Myślę że nie jest to zła książka, ale nie dla mnie. Mnie niestety nie przekonała.